Filmimpressie: The Outrun – juweeltje over alcoholverslaafde jonge vrouw, die haar heil zoekt op de Orkney eilanden

Met een bipolaire vader en een strenggelovige moeder is de jeugd van Rona (Saoirse Ronan) op een van de Orkney eilanden, een eilandengroep ten noorden van Schotland, niet gemakkelijk. Zodra ze kan, verlaat ze dan ook de grimmige eilandengroep en vertrekt naar Londen. Daar voelt zij zich helemaal thuis, maar uiteindelijk blijkt ze de lokroep van alcohol niet te kunnen weerstaan.

Haar drankprobleem – “nuchter kan ik niet gelukkig zijn,” zegt ze zelf – trekt een zware wissel op haar relatie. Ze wil van haar verslaving af, maar zoals dat vaak gaat: de wil om te stoppen is er, maar de praktijk is een andere. De ene na de andere poging faalt. Wanneer ze voor de zoveelste keer in de problemen is geraakt, dit keer kantje boord, besluit ze terug te gaan naar de geborgen omgeving van haar jeugd.

Desolaat, met weinig vertier

Mooi zijn de Orkneys zeker, maar het leven is er hard en meedogenloos, vooral ‘s winters. Desolaat, dunbevolkt, nauwelijks vertier. Regen komt met bakken uit onheilspellend donkere wolkenluchten, en stormen stuwen het ijzige oceaanwater woest op tegen de grauwe rotsen. Rona moet in haar zelfverkozen eenzaamheid het leven opnieuw uitvinden. Ze gaat aan de slag bij een natuurorganisatie, waar ze meewerkt aan een onderzoek naar de kwartelkoning, een bedreigde inheemse vogel. De karakteristieke roep van de ooit zo alledaagse vogel, is er zelden meer te horen. Helaas voor Rona, ook zij heeft de kwartelkoning nooit gezien of gehoord. Met veel inzet en dankzij de helende omgeving van de haar geliefde Orkneys slaagt zij erin los te komen van haar drankprobleem, weer een glimp van een hoopgevende toekomst te ervaren.

Eindelijk, de roep van de kwartelkoning

Indrukwekkend, naast vele andere, is de scène tegen het einde van de film, wanneer verbeeld wordt hoe Rona weer in staat is met optimisme en hartstocht naar de toekomst te kijken. Afwisselend waant zij zich in het Londen van dancefeesten met opzwepende muziek en de door weergoden bestierde Orkneys. Niet langer is zij een speelbal van haar verslaving; ze voelt meester over de situatie. Als de dirigent van een Wagneropera heerst ze over de stormen en buien die over haar geliefde eiland razen. En, hoe symbolisch, bij haar vertrek van het eiland hoort ze, eindelijk, onverwachts de roep van de kwartelkoning. Aan de lange weg die zich dan voor haar uitstrekt, zie je dat ze ook figuurlijk nog een hele weg te gaan heeft.

Ben jij benieuwd naar de speeltijden van de film The Outrun in LUX? Check dan hun filmagenda.