Naar main content Logo Nijmegen Old City Young vibe (home)

Meters Maken: terugblik op een succesvol try-out festival op 30 maart 2025

| Heyta Melssen

Het beloofde een bijzondere zondagmiddag te worden, de eerste dag van de zomertijd. Vanaf 12.00 uur stonden de deuren van De Vasim wijd open voor een afwisselende middag vol verrassende acts met muziek, theater en installaties tijdens straattheater try-out evenement Meters Maken. De meeste activiteiten zijn interactief, dus het publiek kon volop meedoen. Sterker nog, het publiek werd gevraagd om hun mening te geven zodat de artiesten daar hun voordeel mee kunnen doen om hun act nog beter te maken voordat ze daadwerkelijk de straat op gaan. Natuurlijk bezocht IntoNijmegen, nieuwsgierig gemaakt door het interview met Antwan van Horik, ook de middag zelf.

Try-out voor een breed publiek

In het kort komt het hierop neer: straatartiesten zitten de hele winter op hun zolderkamer te denken en te schaven aan hun act voor het komende seizoen. Maar slaat het ook aan? Of vallen bijvoorbeeld de grappen plat zodra de artiest ze heeft geuit. Om hier achter te komen, wordt dit jaar voor de derde keer een grootschalige try-out georganiseerd. Het is een gratis festival voor het hele gezin, dit jaar met nog betere toegankelijkheid, zodat ook rolstoelgebruikers zich welkom voelen. Daarnaast werd een blindentolk ingezet, die ter plekke de voorstelling beschrijft voor mensen met een visuele beperking.

©Tycho van Dijk

Het publiek bestond uit een gemêleerd gezelschap van ouders met kinderen en veel jonge en al wat oudere cultuurliefhebbers die van zaal tot zaal konden dwalen en zodoende voortdurend werden verrast.

  • ©Tycho van Dijk
  • ©Tycho van Dijk
  • ©Heyta Melssen
  • ©Heyta Melssen
  • ©Willem Melssen

Hilarische voorstellingen, verrassende acts en spannende installaties

Voor de voorstellingen waren vier zalen beschikbaar met een afwisselend programma van korte theaterstukken volgens een duidelijk blokkenschema. Buiten stonden vaste installaties en traden ook enkele groepen op. Daartussendoor werd het publiek verrast door diverse loopacts. Het voert te ver om hier een complete recensie te geven van elke act, maar we kunnen wel verklappen dat het niveau hoog was en dat er veel gelachen werd.

©Willem Melssen

‘We Paint the town’ had verschillende loopacts, waaronder een hilarische wandeling van twee heren met hondjes, die zo levensecht bewogen dat het publiek zich massaal liet vertederen. De ‘Heaven & Hell Quiz’ leverde verrassende gesprekken op en de 'Buitengewoon Opsporing Inspecteurs' zorgden voor de nodige hilarische momenten. De ‘Kleine Prins’ was hartverscheurend in zijn onschuld, net als de wereldvreemde ‘Kale Barones’ op haar paard. Beiden vormden een act die je rechtstreeks in je hart raakt.

  • ©Heyta Melssen
  • ©Tycho van Dijk
  • ©Heyta Melssen
  • ©Tycho van Dijk
  • ©Tycho van Dijk

De installaties waren vooral interactief. In ‘La Fuente del Amor’ werd het publiek in een klein theater uitgenodigd bij een magische bron met bijzondere krachten, waarbij ook merchandise werd verkocht. Voor de echte wintersportervaring kon het publiek plaatsnemen in de skicabine van Blizzard 2000. Een wintersportavontuur van binnenuit. Met souvenir! 'Animal Love' is nog under construction maar reed wel zijn proefrondjes. En in het 'Woelige Afval Beestenbos' kon het publiek kennismaken met een nieuwe wereld, erin ronddwalen, verdwalen en luisteren naar verhalen.

©Willem Melssen

Indrukwekkend was de dansuitvoering FoldingUnfoling van Elke Rosa Gerritsen, waarin zij met een gigantische lap wit canvas dat zich plooit, vouwt en onvoorstelbare patronen vormt een dromerig landschap schetst.

  • ©Tycho van Dijk
  • ©Heyta Melssen
  • ©Willem Melssen

In het theaterstuk Gipsy Karavaan van Spectaculo, denken moeder en dochter op verschillende manieren geld te kunnen verdienen: met het ophalen van oudijzer, of toch met circusacts als vuurvreten, zwaarddansen en messenwerpen. Heel knap, bijna achteloos uitgevoerd in een overtuigend decor, zelfs met blinddoek en een dappere vrijwilliger uit het publiek.

  • ©Willem Melssen
  • ©Heyta Melssen
  • ©Heyta Melssen

De Tostifette is vooral educatief bedoeld: hoeveel werk moet je verzetten om één tosti te bakken? Veel, zo blijkt. Zeven minuten fietsen voor twee personen, en dan is het nog de vraag of er genoeg getrapt is voor een knapperige tosti of een slap broodje kaas. Een speelse en coöperatieve voorstelling, maar vooral voor een volwassen publiek. De enthousiaste kinderen pasten helaas niet op de fiets, hoe graag ze dit ook wilden.

©Tycho van Dijk

Hilarisch was het installatietheater van ‘La Professora’. Dit duo werkt met een compositie, bestaande uit gevonden materiaal, waarin zich een klein intiem verhaaltje afspeelt. Wij zagen ‘De Mexicaan’, waarbij een klein poppetje vlak voor het slapengaan met zijn bal gaat spelen. Die valt over de rand van het speelveld (ay-ay-ay), waarna het poppetje treurend over zijn bola tinto in slaap valt en droomt over dansende schapen (bèh-bèh). Het verhaal speelt zich af zonder woorden, maar is juist daarom ongelooflijk grappig.

  • ©Heyta Melssen
  • ©Willem Melssen
  • ©Willem Melssen

Heel bijzonder was de voorstelling ‘De Grens’, een danstheatervoorstelling van TINANINANI, waarin grenzen worden verkend in een decor van boeken en verschuivende pallets. Intiem, ontroerend en vooral heel actueel. Het moet tenslotte wel leuk blijven. Dit was de laatste voorstelling die wij zagen en waarover we nog lang konden nadenken.

Er was nog veel meer te zien en te beleven, maar zoals vaak gebeurt op een festival met een vol blokkenschema, kun je helaas niet alles meemaken...

Fotografie:Heyta Melssen, Willem Melssen, Tycho van Dijk

Geschreven door: Heyta Melssen Bekijk profiel
Terug

Deze website gebruikt cookies

Deze website maakt gebruik van cookies (Functioneel, Analytisch, Marketing) die noodzakelijk zijn om de website zo goed mogelijk te laten functioneren. Door op accepteren te klikken, geef je aan hiermee akkoord te gaan.

Ik wil mijn cookies handmatig instellen