Filmimpressie: Hors-Saison – ingetogen pareltje, melancholisch, toch licht
Hors-Saison (Buiten het Seizoen) van regisseur Stéphane Brizé speelt zich af aan een verlaten Bretonse kust. Een succesvol filmacteur, Mathieu (Guillaume Canet), trekt zich er terug in een wellnesshotel. Zijn poging om ook als toneelacteur het podium te betreden heeft hij uit angst om te falen kort voor de première afgebroken. Natuurlijk zeer tot ongenoegen van de gedupeerde regisseur en collega-acteurs. Vol schuldgevoel zoekt de depressieve Mathieu zijn heil in welnessbehandelingen in het vrijwel verlaten kuuroord. De film is deze maand te zien in filmhuis LUX.
In het Bretonse stadje herkent iedereen hem als bekend filmacteur. De masseuse wil eerst een selfie met hem voordat ze aan de slag gaat, een kelner overlaadt hem met loftuitingen voor zijn acteerprestaties. Ook Alice (Alba Rohrwacher), een oude geliefde van Mathieu die in het kustplaatsje woont, hoort van zijn komst. Zo’n vijftien jaar geleden heeft Mathieu haar verlaten. Om de indertijd stukgelopen relatie goed af te kunnen sluiten zoekt ze contact met hem. Wanneer ze elkaar weer ontmoeten is er de vreugde van het weerzien, maar tegelijkertijd schemeren er verwijten over keuzen van destijds doorheen.
‘Je neemt iets, gooit het weg en vertrekt’
Ze leiden volstrekt verschillende levens. Mathieu als populaire filmacteur altijd in het centrum van de belangstelling, Alice die een bescheiden bestaan leidt met man en kind in een saaie plaats aan de Bretonse kust. Ze geeft kinderen pianoles. Haar muzikale aspiraties – ze is pianiste en componeert – heeft ze op een laag pitje gezet. Ook haar emoties staan on hold. ‘Ik heb me ingegraven’, verklaart Alice. Ze is er tevreden mee.
Alice verwijt Mathieu dat naarmate zijn roem als filmacteur steeg, hij zich te goed ging voelen om zich met haar te vertonen. ‘Je hebt me gedumpt. Je neemt iets, gooit het weg en vertrekt’, verwijt ze hem. Ondanks zijn egoïstische trekjes blijft hij de kijker sympathiek. Mathieu realiseert zich dat hij Alice indertijd onrecht heeft aangedaan. Ook vraagt hij zich af of zijn huidige leven echt is wat hij wil. Hij beseft dat hij voor zijn glamour-bestaan veel van zijn persoonlijke leven heeft ingeleverd.
Overtuigend in hun rol
De dialogen zijn authentiek, hoofdrolspelers Alba Rohrwacher en Guillaume Canet spelen fantastisch. Overtuigend in hun rol, weemoedig, verwijtend, maar soms ook grappig. Wat vast sterk heeft bijgedragen aan die authenticiteit is de werkwijze van de regisseur. De auteurs kregen de avond tevoren pas hun tekst te zien. Deze uit het hoofd leren was er dus niet bij. Dat dwingt af om goed naar je tegenspeler te luisteren, met geloofwaardige dialogen als resultaat. Een uitstekende keuze van regisseur Bizé.
Weemoed en somberte
De filmbeelden weerspiegelen de mentale gesteldheid van beide ex-geliefden. Het vrijwel verlaten wellness-oord – het hoogseizoen is voorbij – met zijn overdadige luxe en leegheid, verlaten stranden, imposante grijze wolkenluchten, herfstwinden, en grauwe golven die kapotslaan op de spectaculaire Bretonse rotskust – hoe symbolisch. De weemoed en somberte van twee ex-geliefden is voelbaar, terwijl het geheel voldoende luchtig blijft.
Ingetogen, melancholisch, lichtvoetig. Een must see dus deze Franse film.