Filmimpressie: Emilia Pérez – serieuze thematiek met een lichte toets en enorme vaart

Laat je niet op het verkeerde been zetten! De nieuwste film van regisseur Jacques Audiard – nu te zien in LUX – staat officieel te boek als een musical, maar het is bepaald geen gelikte musical in de klassieke zin. Zeker, er wordt gezongen en gedanst, maar in Audiards Emilia Pérez zijn zang en dans integraal onderdeel van het verhaal. Juist via de muziek en de choreografie worden emotie en gevoelens uitgedrukt, waardoor de serieuze thematiek verzacht en dragelijk gemaakt wordt –drugscriminaliteit, machismo, sociale ongelijkheid, transgender problematiek en ook racisme worden aangeraakt.

Flagrante onrechtvaardigheid

De film opent met een intrigerend beeld van flikkerende lichtjes in de nachtelijke verte: Mexico City, plaats van handeling. De jonge advocaat Rita (Zoe Saldana) krijgt van haar baas opdracht een verdachte van moord op zijn vrouw vrij te pleiten, door te verklaren dat de vrouw zelfmoord heeft gepleegd. Rita is ontsteld over zo’n flagrante onrechtvaardigheid, maar kiest eieren voor haar geld en werkt mee.

Ze winnen de zaak, wat de aandacht trekt in het criminele circuit. Kort daarna wordt Rita gebeld, de onheilspellend hese stem ­– denk aan Marlon Brando in The Godfather – belooft niet veel goeds. Manitas Delmonte, een beruchte drugsbaron, roept haar hulp in en doet een aanbod. Op Rita’s vraag wat zij riskeert, luidt zijn cynische antwoord: “Dat je heel rijk wordt”. Onderbetaalde Rita besluit op het aanbod in te gaan.

Zak over het hoofd

Met een zwarte zak over haar hoofd wordt Rita naar Manitas gebracht. De wrede en nietsontziende drugsbaron blijkt aan het criminele circuit te willen ontsnappen en een nieuw leven beginnen. Heel verrassend is dat hij ook maar meteen van sekse wil veranderen om onherkenbaar te worden, een wens die hij vanaf zijn jonge jaren al had, zo zegt hij. Rita moet dat voor hem regelen. Ze gaat op zoek en vindt een bereidwillige arts. Manitas wordt in zijn kliniek in Tel Aviv onder handen genomen en komt eruit als Emilia Pérez. Beide rollen, Manitas en Emilia, worden magnifiek vertolkt door een en dezelfde persoon, Karla Sofía Gascón, ook in het werkelijke leven een transvrouw.

Uit angst voor wraak uit Manitas’ meedogenloze criminele omgeving heeft Rita ondertussen zijn vrouw Jessi (Selena Gomez) en de twee kinderen in het Zwitserse Lausanne in veiligheid gebracht. Op een dag bericht de televisie dat Manitas vermoord is.

Wervelende beelden

De film van Audiard snijdt zware, actuele thema’s aan, maar de enorme vaart en de wervelende beelden, ontroerende zang en dans en vleugjes humor zo nu en dan, maken de film tot een genot om naar te kijken. Er gebeurt van alles op het doek, als kijker word je voortdurend overweldigd. Het verhaal is soms wat onwerkelijk – welke transvrouw neemt zijn ex en kinderen in zijn huis op zonder dat die dat merken? Maar dat is een artistieke uitvergroting van de nagestreefde onherkenbaarheid.

Prijzen Filmfestival van Cannes

Regisseur Audiard won dit jaar de publieksprijs op het filmfestival van Cannes. De hoofdrolspelers, Zoe Saldana, Karla Sofía Gascón, Selena Gomez en Adriana Paz, wonnen in Cannes gezamenlijk de prijs voor de beste vrouwelijke hoofdrol. Hoewel de gelauwerde acteurs alle vier uitstekend spelen was het voor mij toch vooral Sofía Gascón in haar dubbelrol van Manitas en Emilia die eruit sprong.

De film wordt daarnaast ook de Franse inzending voor de Oscars.
 

Ben jij benieuwd naar de speeltijden van de film Emilia Pérez in LUX? Check dan hun filmagenda.