Concertimpressie: Mivos Quartet - memorabel concert in Galerie Marzee

Nee hoor, hedendaagse muziek is lang niet altijd ‘moeilijke’ muziek. Veel van die composities zijn prima te begrijpen en te doorvoelen als je bereid bent je vertrouwde verwachtingen even opzij te zetten. Als je ervoor openstaat om onbevangen te luisteren en je te laten verrassen door een rijk palet van klanken, harmonieën en ritmes. En dit is precies het soort muziek waarop het Mivos Quartet ons zondag 20 oktober 2024 in Galerie Marzee trakteerde. 

Het gerenommeerde Mivos Quartet is een sprankelend New Yorks strijkkwartet. Het kwartet zet zich volledig in om een gevarieerd publiek te laten genieten van een verscheidenheid aan hedendaagse composities. Ze zijn open minded en werken samen met tal van andere musici. Ook jazzfestivals schuwen ze niet. Tijdens het concert in Marzee - het eerste concert van dit seizoen georganiseerd door Moderne Muziek Nijmegen - spelen ze gloednieuwe composities en enkele stukken van eerdere datum, uit de late twintigste eeuw.

Vierde kwartet Glass, May Our Centers Hold, Ashes

Het kwartet begint met het vierde kwartet van Philip Glass, gecomponeerd in 1989. Het vierdelige stuk draagt de bekende kenmerken van Glass: hypnotiserend door herhalende motiefjes en meanderende akkoordprogressies. De componist maakt met minimale middelen een diep emotionele impact op de luisteraar. Het eerste deel opent melodieus en traag, met grote muzikale gebaren en snelle streken. Vervolgens wordt de muziek schriller. Het geluidsbeeld is breed en ruimtelijk. Deel twee gaat dromerig van start, hypnotiserend, met tonen in het hogere bereik, begeleid door een onverstoorbare, warm vibrerende cellolijn. In het derde deel klinken welluidende harmonieën en brede gebaren, met stijgende en dalende notenlijnen. Het vierde deel is een korte reprise van het voorgaande, maar met subtiele variaties. Tegen het eind klinkt een nadrukkelijke, dalende muzieklijn.

De veelzijdige componist en jazztrompettist Ambrose Akinmusire uit Oakland schreef speciaal voor Mivos de compositie May Our Centres Hold (2023) en beleeft in Marzee zijn Nederlandse première. Inzet met flageoletten (ijle, delicate, haast fluitachtige tonen),  langzame glissando’s (glijtonen) en af en toe een attack op de cello. Breed legato afgewisseld met staccato. Tussendoor melodische cello-loopjes. Soms is de muziek delicaat en mysterieus, dan weer krachtig en dominant. Hoewel elk instrument zijn eigen pad lijkt te volgen, vloeien de klanken samen tot een geheel.

Ingrid Laubrock liet zich voor haar compositie Ashes uit 2022 inspireren door een daad van haar vader. Direct na de Russische invasie van Oekraïne schreef hij een brief aan Poetin met een smeekbede de oorlog te beëindigen. De compositie begint verontrustend met agressieve, ruw klinkende korte streken, vele opwaartse glissando’s en pizzicato (een snaar tokkelen voor een kort, explosief geluid). Daarna volgt een klagend gedeelte met ijle tonen, waarin de cello af en toe een sprankje hoop biedt. Na een korte rustperiode ontstaat er een chaotisch klankbeeld, met een abrupt einde van het stuk.

Memorabel concert

Het viertal is perfect op elkaar ingespeeld. Ze maken muziek zonder uiterlijk vertoon, met gevoel en precisie. Minieme functionele lichaamsbewegingen en mimiek ondersteunen het vloeien van de muziek en zorgen voor een soepele onderlinge afstemming. Alles bij elkaar een memorabel concert in Galerie Marzee. 

Ben jij beniewd naar Galerie Marzee en hun evenementen? Check dan hun website. Meer informatie over Moderne Muziek Nijmegen lees je in ons interview of vind je op modernemuziek.nl.

Fotografie: Henk Beenen