Interview: Hubert, een verborgen parel in Nijmegen
Dat je voor kunst, cultuur en vermaak niet per se in het centrum van Nijmegen hoeft te zijn, dat wisten we met het Honig- en Nyma-terrein allang. In de wijk Hazenkamp, tien minuten fietsen vanaf het station, is er nu een nieuwe culturele broedplaats: Hubert. Op een industrieterrein aan de Sint Hubertusstraat is van alles te zien en te beleven, voor creatievelingen én publiek. We spraken met de broers Jop en Gijs Teeuwissen, mede-oprichters van deze nieuwe hotspot.
De hub Hubert
Hubert is vernoemd naar de straat waar het aan ligt, maar toepasselijk is een hub een centraal knooppunt in een netwerk, waar verschillende lijnen samenkomen. Met alles wat bij Hubert te zien en te doen is, lijkt de naam perfect te passen. Bij aankomst valt de grote binnenplaats tussen de loodsen op, waar je de hele avond op het terras kunt vertoeven. Een kleine loods is omgebouwd tot bar met een paar plekjes binnen. Er is een grote voormalige fabriekshal waar genoeg ruimte is voor (dans)voorstellingen, voordrachten, filmavonden en optredens. Daarachter vind je nog een werk- en workshopruimte, naast een opnamestudio en ateliers zoals die van Schrav. Buiten is er nog een moestuin, die onderhouden wordt door buurtbewoners en waar je de groentes weer van proeft in de menukaart van Hubert.
Ruimte voor experiment
Het idee van een netwerk sluit ook aan bij wat de oprichters van Hubert voor ogen hadden: makers verbinden aan publiek. “Hoe zorg je ervoor dat publiek terecht komt op een plek waar makers dingen maken, waar die makers tegelijkertijd ook kunnen presenteren? Dat is waar wij een gat in zagen,” vertelt Jop. “We wilden een plek waar makers en publiek samenkomen. Als toeschouwer ben je dan op de plek waar dingen ontstaan. Zo ben je onderdeel van het maakproces en zie je niet alleen het eindproduct.”
Daarom is er zoveel te zien en doen bij Hubert. Naast verschillende ruimtes en een divers cultureel programma met voor ieder wat wils, zijn er bijvoorbeeld ook activiteiten voor kinderen op zondag, of kun je één van de ruimtes huren voor een vergadering of workshop. “Het leuke van deze plek is dat we zoveel ruimte hebben, en dus ruimte voor ideeën en het daadwerkelijk uitvoeren ervan. Over twee jaar gaat het hier plat, dus we kunnen ook echt experimenteren,” zegt Gijs. “We proberen daar dan uiteindelijk een soort blauwdruk van te maken, die misschien levensvatbaar is op weer een andere plek.”
“Veel mensen kunnen hier opnieuw beginnen, oud en jong, daar is zo’n ruimte geweldig voor,” vult Jop aan. Met Hubert willen ze een soort instaprol vervullen. “De kracht is dat er niet alleen maar een terras is, maar dat je ook wat cultureels kunt doen. Als je hier een keer naar een filmavond gaat, is de drempel minder hoog om de volgende keer een expositie of voorstelling in de hal te bezoeken.”
Wiebert
In september vorig jaar ging Hubert open, en werd het meteen goed bezocht. “Maar door een foutje in de vergunning moesten we die opnieuw aanvragen, en gingen we tijdelijk weer dicht. Tegen de tijd dat het geregeld was, konden we niet open door corona,” vertelt Gijs. “Maar dat gaf ons wel de ruimte om achter de schermen verder te werken.”
Zo ontstond een nieuwe insteek voor het project Wiebert, waar lokale makers, jonge talenten en nieuwe initiatieven de kans krijgen om een podium te pakken. “We wilden juist de kunstenaars ondersteunen en actief blijven, in plaats van tijdens corona achterover leunen en niks doen. We zochten een manier waarop mensen sowieso langs kunnen komen, zonder dat je per se iets hoeft te organiseren.” Dat kon nu niet bij Hubert, maar via SLAK atelierbeheer was een pand vrij in de Lange Hezelstraat. Een week later was de eerste kunstenaar daar al aan het werk. “Iedere maand reflecteert een andere beeldend kunstenaar op de huidige coronatijd, en hoeven ze dus niet stil te zitten. Winkelend of wandelend publiek kan het hele maakproces volgen op deze centrale plek. Het is het perfecte uithangbord voor Hubert zelf.”
Sinds juni is Hubert weer open en weten steeds meer mensen het te vinden. “Het is een verborgen parel, mensen denken: ‘Waar in Nijmegen ben ik?’,” zegt Jop. “Wat we in zo’n korte tijd hebben weten te bewerkstellingen, ben ik ontzettend blij mee. We hebben nog minimaal twee jaar op deze plek. Onze visie en doelstellingen zijn sterk en hebben bewijs nodig uit de realiteit. Als na twee jaar blijkt dat we nodig zijn, dan weet je dat je inderdaad de goeie dingen deed en doet waar vraag naar is.” Wie al een bezoek heeft gebracht aan Hubert, weet dat ze goed op weg zijn.
In het kort
Hubert is dus een culturele ontmoetingsplek, open van woensdag tot zondag. Op het grote terras kun je terecht voor een biertje, borrel en gezelligheid. Kijk op de website of houd Facebook in de gaten voor volgende evenementen, zoals een muzikale huiskamersessie of filmavond. Of ga eens langs bij de Wiebert_residentie in de Lange Hezelstraat op nr. 4, dat deze maand het atelier is van schilder en tekenaar Korneel Jeuken.
Fotografie: Judith Linders