Koffiehuis Toos biedt veilige plek voor kwetsbare jongeren
Bij Koffiehuis Toos is het alsof je een huiskamer binnen stapt, maar het zijn niet alleen de vintage stoelen en de geur van versgemalen koffiebonen die je overspoelen met warmte en verbinding. Achter deze koffiebar aan de Prins Hendrikstraat gaat namelijk een bijzonder initiatief schuil. IntoNijmegen ging in gesprek met oprichters Linda Veldhuizen en Mascha Knipping, om alles te weten te komen over deze bijzondere horecazaak.
Een veilige haven
Linda en Mascha runden samen een bedrijf in de hulpverlening gericht op kwetsbare jongeren, toen zij merkten dat onder deze ‘vergeten’ doelgroep de behoefte naar een fysieke, verbindende plek begon te groeien. Voor jongeren die eerder waren uitgevallen in de maatschappij, bleken plekken waar zij terug aan het werk konden gaan daarnaast schaars.
De coronaperiode, waarin nóg meer jongeren thuis kwamen te zitten, was de druppel die de emmer deed overlopen. In deze hectische tijd nam Linda daarom het initiatief om Koffiehuis Toos op te richten. Naast het doel hiermee een veilige haven in een onstuimige wereld te creëren, zijn er in een horecazaak genoeg taken om te verrichten voor iemand die graag weer onderdeel van de maatschappij wil zijn. Van het maken van een menukaarten, tot het onderhouden van de website en het serveren van koffie's. Verder is Koffiebar Toos naar eigen zeggen vooral een gewone koffiezaak. Maar wel eentje waar de deur letterlijk en figuurlijk altijd open staat voor jongeren om hun vragen te stellen, elkaar te ontmoeten en vooral om volledig zichzelf te kunnen zijn.
Drijfveer
Met het faciliteren van zo’n plek waar hulpverlening en maatschappij elkaar ontmoeten, wil Koffiehuis Toos iets toevoegen aan de reguliere hulpverlening. Zo merkte Mascha tijdens haar eerdere werk bij Jeugdzorg dat tussen alle 'diagnoses en standaard lijsten' de persoon zelf wel eens vergeten kon worden. Binnen Stichting Toos zoekt zij naar een andere aanpak, om de groep jongeren die bij de reguliere hulpverlening steeds tegen de grenzen aan loopt, ook hulp te kunnen bieden.
Op diezelfde manier zag Linda hoe de regelmatige wisseling van hulpverleners ervoor zorgde dat jongeren wantrouwend werden in het delen van hun verhaal. Daarom proberen Mascha en Linda jongeren de vrijheid te geven in het wel of niet open doen van een boekje over hun verleden. “Ze mogen gewoon komen, het koffiehuis is zo veel mogelijk hetzelfde en we werken met een kleinschalig team waar we niet elke keer wisselingen in hebben. Dat wat je opbouwt, doe je omdat je daar zelf blij van wordt," legt Linda uit. Verder wordt er in de basis vooral praktisch aan de slag gegaan. Zo doen de jongeren tijdens hun werk in het Koffiehuis lessen op over zichzelf, waarmee zij zichzelf of anderen in de toekomst weer verder kunnen helpen.
Ubuntu
Los van de maatschappelijke kaders van wat je op een bepaalde leeftijd zou moeten doen, wordt er bij Koffiehuis Toos op zoek gegaan naar het antwoord op de vraag 'wat maakt jou blij?' Want dromen en wensen heeft iedereen. “Als je vanuit daar met iemand in gesprek kan gaan, zijn we allemaal hetzelfde. We willen allemaal graag vooruit,” stelt Linda. Ubuntu - 'jij bent, omdat ik ben' - is daarom het essentiële motto van het koffiehuis, want Mascha en Linda zetten hun kennis en ervaring in om vooral samen met de jongeren naar oplossingen te zoeken. Rondom de wens of vraag van de jongere bouwt het duo individuele coaching trajecten. Dit kan varieren van het doel om professioneel gamer te worden, tot de wens om eens te gaan kamperen of te surfen. Wie hier dan ook behoefte aan heeft, is vrij om zich aan te sluiten. “De bedoeling is dat wij kunnen kijken of we samen met hen ergens dat vonkje weer kunnen vinden,” vertelt Mascha.
De handen in één slaan
De volledige winst van het koffiehuis wordt ingezet om andere maatschappelijke projecten in zowel Nederland, als het buitenland te ondersteunen. Zo sponsorde Stichting Toos eerder al een buurtcentrum in Indonesië en een tehuis in Nicaragua, om kansarme jongeren ook hier te faciliteren in een toekomst. Ook slaat Koffiehuis Toos graag de handen in één met gelijkgestemden. Zo wordt er samengewerkt met hulpverleners TVN Zorgt en Krekel autisme coaching, maar ook met sportorganisaties zoals Boulderhal GRIP in Nijmegen en surfschool The Shore in Scheveningen. Brood, koffie en gebak worden afgenomen van andere maatschappelijk bewuste ondernemingen, zoals Hét Bakkerscafé, Het Theezaakje en Coffyn.
Ook als burger zijn er manieren waarop je zowel direct als indirect kunt bijdragen aan de stichting. Dit op de eerste plaats vooral door vaak op de koffie te komen. “Je kunt natuurlijk altijd een gift of donatie doen aan de stichting, maar voor ons is het het leukst als mensen langs komen. Dat geeft de jongeren ook veel te doen,” licht Linda toe. Mocht je toch nog iets extra’s willen betekenen danbiedt Koffiehuis Toos zogenoemde 'uitgestelde koffies' aan. “Mensen doneren hier extra koffies, een extra gebakje of een soepje of een tosti. Die worden allemaal geturfd op het krijtbord. Er zijn altijd mensen met een krap budget die ons steeds meer weten te vinden om daar dan gebruik van te maken,” legt Linda uit.
Vereeuwigen
Nu het koffiehuis gesetteld is in de wijk, vinden Linda en Mascha de ruimte om na te denken over de toekomst. Zo hebben zij de visie om, naast hun winst te blijven investeren in projecten in het buitenland, waaronder een Koffiehuis Toos 2.0 op te richten op de Nederlandse Antillen. Ook hier is hulpverlening voor jongeren namelijk hard nodig. Verder zorgen de financiële verplichtingen van het koffiehuis op dit moment nog voor een spanningsveld die het duo hoopt te doorbreken.
Het liefst geven Mascha en Linda jongeren namelijk de kans om binnen het koffiehuis door te groeien, bijvoorbeeld met een functie als bedrijfsleider. De commerciële inkoopprijzen en huurverplichtingen steken hier momenteel nog een stokje voor. Koffiehuis Toos is daarom op zoek naar manieren om uit deze marktwerking te komen: “zodat dit een plek wordt voor jongeren binnen Nijmegen die nergens anders hulp kunnen krijgen en die in te vullen zijn vanuit een gemeente of wat dan ook, zodat wij dan steeds meer op de achtergrond gaan en het een zelf draaiend iets gaat worden,” licht Mascha toe. “Zodat dit ‘for ever and ever’ vol kan houden voor jongeren,” visualiseert Linda. Een prachtige visie voor een bijzondere horecazaak.
Fotografie: Loes Krijnen