Café de Tempelier: hét Nijmeegse bruine café met een groot hart
De oudste stad van Nederland heeft talloze verhalen te vertellen met plekjes en straatjes, monumenten en omgeving. En vandaag focussen we op een bruisende plek in het centrum van de stad. Een van de oudste en onveranderde kroegen waar het hart van Nijmegen door gast en personeel wordt gedragen. Een bruin café waar het bier met precisie wordt getapt en de Nederlandse knallers in het weekend uit volle borst worden gezongen. Een plek waar de schrijver AFT van der Heijden en vele andere bekenden inspiratie vonden en proosten met menig vaste gast. Bovenal is dit een kroeg die “excelleert in kroeg zijn” en waar altijd iemand zit. We hebben het natuurlijk over Café de Tempelier.
Hoewel ook een oude stad langzaam verandert en met de tijd meegaat, is de Tempelier een plek die zich niet haast met de tijd, maar slechts langzaam meehobbelt. Eigenaar Bas Neienhuijsen en werknemer Rob Beum vertellen ons over dit pareltje in de Molenstraat. Sinds 2007 is Bas eigenaar van de Tempelier. In 1995 startte hij Bascafé, maar zijn oog had hij al vanaf het begin op de Tempelier gericht. Rob werkte al zo’n 15 jaar bij de Tempelier voordat Bas het overnam. “Wat me aantrok was dat het altijd al een hele goede naam had dus om nou hier achter de bar te mogen staan, leek mij gewoon heel stoer” vertelt Rob. Met een pand uit 1911 draait de Tempelier al een goede eeuw mee in de stad. “Vroeger zat naast de Tempelier nog een taxicentrale. Toen stond er nog een pomp waar je kon tanken tegen het pand aan. Inmiddels is het allemaal veranderd en is het een horeca-geconcentreerd gebied in Nijmegen” legt Bas uit.
Die veranderingen in de straat zijn dus niet te merken binnen de Tempelier. Rob vertelt dat toen hij begon er natuurlijk nog met cassetten werd gewerkt, maar een dj-set zal je nog steeds niet vinden in deze kroeg, plaatjes draaien kunnen ze wel. Er hangen ook twee discoballen aan het plafond en er zal iedere vrijdag en zaterdag een rij staan om binnen te mogen dansen. “Het blijft niet steken in de middeleeuwen”, vertelt Rob, “maar het loopt ook niet voorop. De nieuwe dingen worden langzaam opgenomen in het café. De leeftijd is bijvoorbeeld omlaaggegaan en de mix en shotjes cultuur, die er al lang was, kwam veel later binnen. Je kan mensen tegenkomen die hier twintig jaar geleden hebben gewerkt en zeggen ‘er is niks veranderd.’ Er is wel veel veranderd, maar het karakter is hetzelfde gebleven.” En dit is ook wat Bas zo aantrok tot de Tempelier “het is toch wel echt een bruin café met de kracht van een stamkroeg en dat in het weekend echt het uitgaanscafé wordt. En het personeel maakt het een familiair café, onder elkaar maar ook met de gasten. Iedere dag is anders met alle dagen een eigen charme.”
Bas zet zich in om het DNA van de Tempelier te behouden. Daarbij is het personeel heel belangrijk. De goede sfeer die heerst komt voort uit personeel dat niet alleen voor Bas maar vooral voor elkaar én de kroeg zelf werkt. Rob deelt een herinnering dat op een onverwachte ontzettend drukke zondagochtend in een keer al het personeel klaarstond om de zaak te runnen. “Als je personeel zo klaar staat dan heb je een hele goede kroeg.” Bas heeft naast de goede sfeer ook de kwaliteit hoog in het vaandel. “Het stukje vakmanschap is echt wat in de Tempelier hoog staat. Goed gastheerschap en biertappen wordt doorgegeven in de Tempelier.”
De Tempelier is de stamkroeg van velen en een biertje vóór 12 uur wordt met plezier voor je getapt. Van voetbal kijken op zondag tot lekker bieren met een borrelplank op woensdag. Het is een kroeg/café waar je nooit te oud voor wordt en waar een gesprek tussen gasten makkelijk op gang komt. Het bier is er koud, de muziek perfect voor het moment en de bediening begroet je met een glimlach. Als je ooit het horecavak wilt leren dan hoopt Bas dat je snel langskomt of solliciteer via deze link. Rob nodigt de weekendgasten uit om een keer een koffietje te drinken doordeweeks, want beide uiterste zijn door de Tempelier eigen gemaakt. Al met al is er duidelijk een groot hart voor de zaak en de deuren staan altijd voor je open, Bas en Rob zien je graag proosten in de Tempelier.
Fotograaf: Roosmarijn Minnema