Naar main content Logo Nijmegen Old City Young vibe (home)

Dit was Down The Rabbit Hole 2024

| Annika Eskes

Het eerste weekend van juli was het weer tijd voor het evenement waar menig Nijmegenaar het hele jaar naar uitkijkt: Down The Rabbit Hole. Bewapend met alle camping en festival gear vertrokken de feestvierders naar de Groene Heuvels in Beuningen waar de negende editie van het festival plaatsvond. Hoewel het weer zijn ups en downs had, had het festival zelf vooral veel ups.

Vrijdag 5 juli

Spetterende opening

Rond een uur of twaalf duiken de eerste rabbits op. De donkere wolken zien er dreigend uit, maar tot een echte plensbui komt het niet. Iedereen staat er wat onwennig bij. Daar komt echter verandering in wanneer special guest Sef de mainstage betreedt. De rasartiest vraagt het tamme publiek wie er zin heeft om te dansen. Zonder aarzeling vliegen honderden handen de lucht in. Sef deinst er niet voor terug om tijdens zijn optreden zijn mening over de actualiteiten te geven in zijn teksten: "er is maar één goed systeem, en dat is een geluidssysteem." Toch weet hij het publiek te verenigen met zijn aanstekelijke passie voor de muziek.

Als special guest vertolkt Sef een belangrijke rol dit weekend. Naast een optreden met het El Salvador Ensemble, draait hij ook een B2B set met Faisal. Ook hijst hij elke ochtend ceremonieel de 'vlag,' die ook een centrale plek heeft op zijn album Ik zou voor veel kunnen sterven maar niet voor een vlag. In eerste instantie is de vlag wit, maar gedurende het festival krijgt deze steeds meer kleur door toevoegingen van de festivalbezoekers.

Door de ogen van redacteur Noa de Zeeuw

Ons festival begint met een optreden van Michela Amici en Isabel Pronk op de Bossa Nova: een klein theater aan de achterkant van het terrein. Het publiek dat aanschuift op de podiumbanken laat een mengelmoes zien van festivalgangers die hun tent zijn uitgerolt in pyjama en rabbits die al opgedirkt aan hun eerste biertje zitten. De sfeer is magisch. De harp- en sopraanklanken van de artiesten worden versterkt door het geluid van ritselende bomen en vogelgekwetter. Hier en daar zien we de eerste tranen van vervoering vloeien. Met een staande ovatie sluiten we deze eerste act af. 

Een aantal uur later heeft het grootste deel van het publiek haar weg gevonden naar de openingsact van de main stage: Sef. Onder poncho's in de regen bezingen we samen de leven. En dan is het tijd om te doen waar Down The Rabbit Hole zo uitermate geschikt voor is: ronddwalen en op verrassende artiesten stuitten. Per toeval belanden we zo bij Nia Archives, die de tent compleet afbreekt. Je kunt niet anders dan dansen. Wat een energieboost! - Noa de Zeeuw.

Muzikale Hoogtepunten

Na de spetterende opening is het festivalterrein afgeladen. De hoopvolle menigte vindt heil bij een opmerkelijke act in de Teddy Widder: Nia Archives. Het jonge Britse multitalent eleveert haar Drum and Bass set met haar persoonlijke zang. Het kwik loopt hoog op in de tent.

De avond kenmerkt zich door uiteenlopende muzikale hoogtepunten. Zo treedt Raye op, bekend van de hit 'Prada.' De praatgrage zangeres verbluft iedereen met haar zuivere stem. Ruigere muziek kan gevonden worden in de Teddy Widder, waar de menigte belandt in een moshpit tijdens de set van Yard Act.

De afsluiting van de eerste festivaldag komt van LCD Soundsystem. De band, rondom leadzanger James Murphy, staat als een huis met een strakke set. Naderhand zoeken enkele bezoekers alvast de comfortabelheid van hun tentje op, terwijl het gros de nacht viert.

Door de ogen van redacteur Noa de Zeeuw

Na een aantal broodjes knak op de camping is het tijd voor weer een nieuw genre: oldschool hiphop van Action Bronson. Gewapend met een fantastische band, waar de scheurende saxofoon met kop en schouders bovenuit steekt, rapt hij met veel bravoure de tent tot een groot feest. 

Nooit al je kruit verschieten op dag één, houden we elkaar voor. TLM Airlines, gevolgd door DJ Heartstrings, maken het een té moeilijke opgave. Dit jaar zijn de DJ-acts die de nacht vullen naar het grotere Teddy Widder podium verplaatst. En dat bevalt het publiek maar al te goed. In een bomvolle tent worden tot in de vroege uurtjes de vlonders de grond in gestampt. Op naar dag 2! - Noa de Zeeuw.

Zaterdag 6 juli

Voor ieder wat wils

Na een divers programma op vrijdag, staat er op zaterdag ook weer een bomvol programma voor de boeg. Van alternatief tot klassiek en van dans tot theater. Er is voor ieder wat wils op Down The Rabbit Hole. De tweede festivaldag staat daarnaast ook in het teken van de voetbalwedstrijd tussen Nederland en Turkije. Verschillende festivalgangers zijn in het oranje uitgedost.

Rond twee uur betreden de indierockers van Bombay Bicycle Club de Hotot. Het plezier spat ervan af. De bandleden blikken terug op het begin van hun carriere - hun eerste internationale show speelden zij in Nederland. Een ander hoogtepunt speelt zich af in de Fuzzy Lop, waar Bolis Pupul optreedt. De Gentse artiest speelt analoogsynthpop waarin hij elementen van zijn Chinese roots verwerkt. Het publiek is enthousiast en gebaart meermaals een thumbs up naar elkaar.

Cultuur Snuiven

Cultuur snuiven kan op elke hoek van het festivalterrein. Down The Rabbit Hole staat bekend om een rijk kunst- en cultuurprogramma en ook dit jaar is er weer uitgepakt. Zo zijn er verschillende kunstinstallaties waarin de bezoeker zich kan onderdompelen. Ook is er ruimte voor theater, bijvoorbeeld in de Bossa Nova die achter de Fuzzy Lop ligt verscholen. Elke avond is hier 'A Divine Comedy: Orkater & Invites' te zien. Het is een diverse voorstelling, met excessieve dans tot drag queens. Zelfs tijdens het ombouwen van het podium wordt het publiek vermaakt. Actrice Stephanie Louwrier nodigt iedereen uit om deel te nemen aan haar excentrieke 'Side Party.' Op ludieke wijze spoort zij de toeschouwers aan om te gymnastieken en sensualiseert zij de loaded fries die een bezoeker eerder die avond heeft gegeten.

Door de ogen van redacteur Noa de Zeeuw

Onze ietwat pijnlijke voeten gunnen we vandaag iets langer rust onder het genot van een kopje koffie uit de Rabbit Marché. Maar om 13.30 uur staan we waar we moeten staan: bij Goldkimono. Tijdens zijn optreden draait het publiek zich onder luid gejoel plots allemaal naar rechts, want daar breekt de zon door! "Feel the sunlight on my skin, I'm the best I've ever been," zingt zanger Tienes Konijnenburg. Een toepasselijkere naam én songtekst is niet te bedenken. De zonnebrand kan tevoorschijn worden getoverd, want de stralen laten ons de rest van de middag niet meer in de steek. Bij indieband Bombay Bicycle Club is het niet duidelijk wie daar meer van geniet: het publiek of de band zelf. Met een enorme glimlach op hun gezicht spelen ze moeiteloos een uur vol. 

We gaan dan op ontdekkingstocht door het culinaire landschap van Down The Rabbit Hole. Er is voor ieder wat wils. Hete Thaise curry, broodjes worst, wafels met een gigantische toef slagroom en uiteraard het klassieke frietje. Wij gaan voor een ziltige oester, gevolgd door zoete port in de oesterschelp: een smaaksensatie die ons wakker schudt. Na een welkom rockintermezzo van dEUS, besluiten we ons over te geven aan de activiteit 'mensen-kijken'.

Opvallend is de enorme hoeveelheid mensen die in oranje tenue het terrein overstrijkt. Nederland speelt immers de EK-kwartfinale vanavond. De organisatie heeft gezorgd voor een groot scherm aan de rand van het meer. Na een korte identiteitscrisis overwint onze innerlijke muziekliefhebber het van de voetbalsupporter: wij banen ons een weg naar Michael Kiwanuka. Deze keuze blijkt de goede. Wanneer Michael zijn hit 'Home again' speelt tijdens de zonsondergang, zien we een enorme Palestijnse vlag wapperen in de wind. Het is ontroerend. En dan horen we plots gejuich onze kant op rollen: Nederland scoort!

Als main stage afsluiter van de zaterdag doet Jungle wat ze moet: ze laat iedereen dansen! We tuimelen verder de nacht in en sluiten af met een bezoek aan de elektronische deuntjes van de Rex. Terwijl we in een grote stroom festivalbezoekers afdruipen naar onze tent in de vroege ochtend kleurt de hemel rood als laatste verrassingsact van de dag. - Noa de Zeeuw.

Indrukwekkende headliners

Terwijl Michael Kiwanuka een indrukwekkend optreden als bonus headliner speelt, verzamelt zich een grote mensenmassa bij de ingang van het festival. Dat is niet zo gek, want de wedstrijd van het Nederlands elftal begint namelijk bijna. Hoewel de wedstrijd in eerste instantie een domper lijkt te zijn door de vroege achterstand, eindigt het met een Nederlandse zege. Die vreugde wordt gevierd bij de headliner van de avond: de gezichtloze silhouetten van Jungle.

Zondag 7 juli

De Laatste Dag

De laatste dag van het festival is aangebroken. Wie ‘s ochtends over het festivalterrein loopt, moet zigzaggen tussen de bezoekers die alvast hun spullen inpakken en de vroege ochtend yogi’s. Als je die weg hebt afgelegd, kun je zomaar onderdeel zijn van een televisieopname. Onder de overkapping op Hotot Hill wordt een aflevering van Het Filosofisch kwintet opgenomen, gepresenteerd door schrijver Arnon Grunberg. De experts gaan in gesprek over een serieus onderwerp, namelijk de consentwet. Onder het genot van een koffietje luisteren de bezoekers aandachtig naar het complexe gesprek.

Dan is het weer tijd voor muziek. De Canadese band The Beaches treedt op. Deze powervrouwen zingen over het beschuldigen van hun exen en weten ondanks het vroege tijdstip de Teddy Widder op zijn kop te zetten. De vermoeidheid van de laatste dag begint er daarna in te hakken. Gelukkig kan iedereen tot rust komen bij de kalmerende klanken van de Villagers in de Fuzzy Lop.

Zomerse Sferen

Wie nietsvermoedend rond een uur of half zes de Teddy Widder binnenloopt, zal zich verbazen over de grote menigte die zich heeft verzameld voor het lege podium. De populaire band The Last Dinner Party zal om zes uur het podium betreden. De groep voldoet aan de hoge verwachtingen en frontvrouw Abigail maakt veel contact met het publiek. Ze nodigt hen uit om een potje goed te janken tijdens het weeping hour van hun set, maar zegt dat het daarna tijd is om te dansen. Daar geeft het publiek gehoor aan en het klinkt luid: 'Nothing Matters!'

Hierna verplaatsen de festivallers zich naar de Hotot waar eindelijk de zon is doorgebroken na een wisselvallig weekend. De zomerse klanken van Khruangbin creeren een optimistische sfeer. Zoals bij veel vooragaande optredens deze editie, ontstaat er een flashmob achterin het publiek. Bezoekers verenigen zich massaal in een een linedance routine.

Door de ogen van redacteur Noa de Zeeuw

Een dag zonder plan is misschien wel de allerleukste. En die dag is vandaag! Zo stuiten we op Hezekiah Procter, een country/folk act die met cowboy-accent, banjo en fiddle het publiek laat walsen, twisten en schreeuwen dat de rijken meer moeten betalen. Het wordt een waar dansfestijn! The Southern River band, die in de nabijgelegen Fuzzy Lop speelt, weet precies wat we vervolgens nodig hebben. Een goede portie gitaarsolo's, stevige drums, en een Australische zanger in een buiktruitje. Yeehaa! 

Op Down The Rabbit Hole kun je niet alleen terecht voor muzikaal genot. Ook spoken word, theater en dans zijn op het programma te vinden. En dat laatste is precies wat we gaan doen. We leren de balkandans: een afwisseling van rondjes draaien, heupen tikken, stampen en klappen. Het is waanzinnig druk. Iedereen probeert een glimp op te vangen van dansmeester Daniel Sandu, die met veel charisma in zijn traditionele kledij iedereen weet te verleiden al zijn dansmoves in de strijd te gooien. 

Het dansthema van vandaag wordt doorgetrokken bij Jessie Ware. Als discoqueen met twee enorm flexibele dansers aan haar zijde zorgt ze ervoor dat ze iedereen naar haar stage trekt, ondanks de regen. We zien flashmobs, mensen die rondrennen en touwtjegespring. Haar cover van Believe van Cher blijkt een gouden zet. We zien niet één persoon stilstaan. Een tijdje later schakelen we een versnelling terug bij Olivia Dean. Met haar charismatische stage performance, wapperende haren en soulvolle stem tovert ze menig glimlach tevoorschijn. Liedjes over haar oma, houden van jezelf en gebroken harten passeren de revue. Het maakt niet uit wat ze speelt: het publiek hapt gulzig toe en zingt uitgelaten mee. 

Aan alles komt een einde: het is tijd om uit het konijnenhol te klimmen. Maar niet zonder de laatste headliner te hebben meegemaakt. Wanneer The National speelt en er duizenden zaklampen tevoorschijn worden gehaald, wanen we ons tussen de sterren. Een gevoel dat dit weekend sowieso goed samenvat. Wij zetten de volgende editie op 4, 5 en 6 juli 2025 vast in onze agenda! - Noa de Zeeuw.

Knallende Afsluiter

De grote afsluiter van Down The Rabbit Hole is rockband The National. Frontman Matt Berninger lijkt een kledingongelukje te hebben gehad en betreedt het podium in een Down The Rabbit Hole T-shirt, wat hij zelf ook droogjes vermeldt. Terwijl The National de Hotot afsluit met een indrukwekkende twee uur durende set, speelt elders op het terrein de laatste surprise act: IJsland. IJsland is een samenwerking tussen Abel en special guest Sef. Langzaamaan nadert het einde van een nat, maar geslaagd weekend. Terwijl de een zijn laatste reserves wegddanst in een van de feesttenten, zoekt de ander alvast een plekje in de shuttlebus richting huis.

Tot volgend jaar!

Fotografie: Tycho van Dijk

Dit vind je misschien ook leuk

Geschreven door: Annika Eskes Bekijk profiel
Terug

Deze website gebruikt cookies

Deze website maakt gebruik van cookies (Functioneel, Analytisch, Marketing) die noodzakelijk zijn om de website zo goed mogelijk te laten functioneren. Door op accepteren te klikken, geef je aan hiermee akkoord te gaan.

Ik wil mijn cookies handmatig instellen