Fotoverslag: Festival Jazz International (FJIN) 2024
Afgelopen weekend vond de negende editie van Festival Jazz International Nijmegen (FJIN) plaats. Dit slow-paced festival speelde zich af op 25 en 26 oktober op diverse locaties in de binnenstad. Bezoekers konden opnieuw genieten van hoogkwalitatieve jazzconcerten, uitgevoerd door nationale en internationale artiesten. Daarnaast was er volop ruimte voor talent van Nijmeegse bodem. IntoNijmegen ging mee op ontdekkingsreis en legde het festival vast op de gevoelige plaat.
FJIN begon op vrijdagavond 25 oktober klokslag 19.45 uur in Poppodium Doornroosje, met een frisse double bill van het Moses Yoofee Trio en Boing! Een smakelijke mix waarin jazz, soul, hiphop, elektronica en experiment samensmelten.
Moses Yoofee Trio
Moses Yoofee Trio, het nieuwste project van de hooggeprezen pianist en producer Moses Yoofee, staat bekend om zijn bijzondere talent in jazz en productie. Met Noah Fürbringer op drums, Roman Klobe op bas en Moses Yoofee Vester zelf op toetsen wordt een grensverleggende jazzsound gecreeërd door dit trio. De combinatie van een energieke en vloeiende speelstijl, waarbij subtiele harmonieën en dynamische ritmes met elkaar worden verweven vertaalde zich live tot zowel momenten van ingetogen emotie als krachtige, bijna explosieve uitbarstingen.
Boing!
Boing! is een experimenteel muziekproject waarin de unieke geluidstalen van elektronische artiest Leafcutter John en componiste, percussioniste en saxofoonspeler Bex Burch samenkomen. Hun samenwerking resulteerde deze avond in een hypnotische mix van elektronische texturen en live percussieve ritmes, waarin de grenzen tussen improvisatie en structuur vervaagden. Het optreden werd een voortdurende dialoog, waarin ritmes en klanklandschappen zich organisch verweefden en waarin het geluid even onvoorspelbaar als meeslepend bleek.
FJIN Expeditie
Op zondag stond een gloednieuw programmaonderdeel op het programma: de FJIN Expeditie. Tijdens deze zonnige herfstdag trok het publiek in drie wisselende groepen langs The Big Draw, Lange Hezel 46 en de Jakobskapel om drie experimentele performances te beleven. Voor dit evenement werden drie getalenteerde Nijmeegse jazzmuzikanten en drie internationale studenten van ArtEZ Jazz & Pop uitgedaagd om muzikaal samen te werken en elkaar te ontdekken.
In slechts twee dagen werkten Wietse Voermans & Daniel Louis, Daniël van der Duim & Qisheng Zheng, en Bouke Hofma & Pauline Timmerbeil in duo’s aan verrassende muzikale presentaties. Dromerig, spannend, prikkelend. Met gespitste oren werd er volop ontdekt en genoten van deze unieke ervaring.
Veel tijd om bij te komen van de nieuwe ontdekkingen tijdens de FJIN Expeditie was er echter niet. Om 16.00 uur was het namelijk alweer tijd voor het volgende programmaonderdeel: een triple-bill in LUX van Atzko Kohashi & Tony Overwater, Brekky Boy en Emma Rawicz.
©Henk Beenen
De gerenommeerde Japanse pianiste Atzko Kohashi en de gelauwerde Nederlandse bassist Tony Overwater brachten de muzikale verschillen tussen hun Japanse en Nederlandse achtergronden harmonieus samen.
Het Australische electro-psychedelische jazztrio Brekky Boy bracht lyrische melodieën, krachtige polyritmes en een flinke dosis humor ten gehore. De baanbrekende jazzsaxofoniste Emma Rawicz betoverde het publiek met haar virtuoze spel en synesthetische kleurbeleving.
©Henk Beenen
Daarnaast was er volop ruimte voor verdieping in Café LUX, met interviews en een spoken-word-performance van campusdichter Thijs Kersten.
ROSEYE
De afsluiter van Festival Jazz International was de vijfkoppige band ROSEYE. In Merleyn liet deze groep jonge, internationale muzikanten hun mix van soul, jazz, hiphop, r&b en elektronische muziek horen.
Met gelaagde gitaarpartijen, krachtige vocalen en dynamische ritmes wisten ze een donkere, hypnotiserende sfeer neer te zetten – de kers op de taart van weer een bijzondere editie van Festival Jazz International Nijmegen!
©Henk Beenen
FJIN zal volgend jaar weer terug zijn met de tiende editie. Kijk op www.festivaljazzinternationalnijmegen.nl voor meer informatie.
Fotografie: Edwin Smits en Henk Beenen