Interview met De Basis Residents: Waltzburg
Afgelopen oktober speelde Nijmeegse indieband Waltzburg een uitverkochte releaseshow in Doornroosje, geheel in het teken van hun nieuwste plaat Black Cat on Your Doormat. Op het album, dat op 11 oktober uitkwam, slaat de band een nieuwe creatieve richting in. IntoNijmegen sprak met bassist/toetsenist Joost Klapmuts en zanger/gitarist Menno Krivokutya over deze vernieuwde sound en het volwassen worden van Waltzburg.
Waltzburg ontstond zo’n tien jaar geleden uit vriendschap die begon in de bruisende Nijmeegse muziekscène, waar de bandleden elkaar voor het eerst ontmoetten. “Ik speelde in een andere band toen Wolves Dressed in Sheep - waarvan Menno, Nicole Jansen (keyboard en zang) en Jesse (gitaar) deel uitmaakten - optrad in Ndrgrnd. In 2015 gingen ze meedoen aan Popronde en wilden ze een switch maken van een folksound naar een volledige bandbezetting. Toen vroegen ze mij erbij,” herinnert Joost zich. Uiteindelijk bundelden Menno, Joost, Nicole, Jesse en drummer Luuk Gerards hun krachten en werd Waltzburg geboren.
©Anne van den Hoogen
Wat begon met kroegoptredens op zaterdagavond, groeide al snel uit tot iets veel groters. Waltzburg nam twee keer deel aan de Popronde, stond op de line-up van Noorderslag en was regelmatig te gast bij 3FM. Toch was het niet alleen de snelle opmars die hen definieerde, maar vooral de sterke onderlinge band. “Voor mij is het belangrijkste dat je met elkaar heel lang in een bus kunt zitten en dat iedereen erin gelooft,” zegt Menno. De hechtheid van de groep vormt volgens Joost het kloppend hart van wat Waltzburg is. “Die verbondenheid dragen we ook uit, zoals in het artwork van onze platen.”
Sleutelmomenten
Na een periode van intensieve optredens besloot Waltzburg zich na de coronaperiode even helemaal los te maken van de drukte van de muziekindustrie. Na het leegmaken van hun agenda nestelde de band zich in hun nieuwe oefenruimte in de Basis. Deze plek werd uiteindelijk essentieel in hun creatieve proces. Dankzij een ruimte die altijd beschikbaar was, kon het vijftal zonder enige tijdsdruk experimenteren. Het gaf hen de vrijheid om zich te concentreren op de kunst van het opnemen en het produceren van gebalanceerde tracks. “We zijn nu een stuk technischer geworden,” legt Menno uit. “Daardoor hebben we nu veel meer controle over wat we uitdragen.”
Zo ontstond het idee om de gitaren eens wat meer op de achtergrond te plaatsen, waardoor er ruimte ontstond voor de prominente synthpartijen die Black Cat on Your Doormat kenmerkt. Voor het eerst konden de bandleden intensief en gezamenlijk werken aan het eindproduct, omdat de ruimte altijd beschikbaar was en iedereen welkom was om erin te duiken. “Dat is wel echt een sleutelmoment geweest,” bevestigt Joost.
©Brontu
De mogelijkheid om samen te werken, bleek echter ook een uitdaging te zijn. “Het is natuurlijk ook heel moeilijk als je op die manier muziek met elkaar maakt,” geeft Joost toe “Want het is gevoelig of emotioneel om iets in te brengen. Als groep moet je dus wel een veilige sfeer hebben en als individu genoeg zelfvertrouwen om de kritiek van elkaar te kunnen hebben.” Menno lacht: “Maar dat ging wonderbaarlijk heel goed!”
'Black Cat on Your Doormat'
Het creatieve proces achter Black Cat on Your Doormat weerspiegelt het centrale thema van het album: ‘zelfrelativering tegenover grote doelen’. Menno legt uit: “Veel mensen willen tegenwoordig naar verre bestemmingen zoals Thailand, met de hoop dat zo’n reis hen verrijkt. Maar dat geloof ik niet meer zo. Wat ik juist veel mooier vind, is het contact met de mensen om mij heen. Ik geniet meer van het kneuterige, in plaats van steeds iets groots na te streven.”
Joost trekt een parallel met de film A Sound of Metal: “Die film raakt aan thema’s zoals loslaten, ouder worden en omgaan met transformatie door onvoorziene omstandigheden. Het leert je om die veranderingen te omarmen. Zowel de nuances in het verhaal als het sound design hebben me geïnspireerd. Die processen van aanpassing en acceptatie spelen ook een belangrijke rol op ons album.”
Huilen, dansen en lachen
Tijdens de releaseshow op 18 november, in een uitverkocht Doornroosje, speelde Waltzburg voor het eerst hun volledige album live. Het werd een geslaagde avond waarin de groei van de band eveneens naar voren kwam. “Er staan meer instrumenten op het podium dan ooit. We hebben een lichtman mee en ook technisch zijn er verbeteringen doorgevoerd waardoor we onze show die laatste tien procent hebben kunnen upgraden,” vertelt Joost. “Het hielp ons om een completere set neer te zetten. Dat merkten we die avond heel erg. We speelden anderhalf uur zonder dat er sprake was van een dip in de aandacht, zowel bij ons als vanuit het publiek. Daar ben ik trots op!” Menno vult aan: “We stoppen heel veel dingen in iets kleins. Het is persoonlijk, maar biedt ook ruimte om te huilen, te dansen en te lachen … Bij ons krijg je het gevoel dat je erbij hoort. We proberen altijd zo veel mogelijk van onszelf te laten zien en openen onze armen naar het publiek, zodat die armen ook naar ons terugkomen.”
Mooie manier van bestaan
Komend jaar heeft Waltzburg geen plannen om stil te zitten. Ze zijn al bezig met nieuwe muziek en hopen vooral de hernieuwde connectie met hun publiek, die ze tijdens recente liveshows hebben gevoeld, vast te houden. “De afgelopen drie jaar hebben we die connectie een beetje verloren, dat willen we niet nog een keer zo laten gebeuren. Het is leuk om verder te bouwen,” zegt Joost.
©Anne van den Hoogen
Ook in hun toekomstplannen komt de focus op de kleine dingen in het leven terug. “Als het op deze manier doorgaat, ben ik helemaal gelukkig. Maar ambitieus blijf je wel. Je wil altijd grotere plekken, mooiere zalen en een grotere show. Toch denk ik dat we nu al op een fijn punt zijn. Als we dit kunnen blijven doen, is dat een mooie manier van bestaan,” sluit Menno af.
Waltzburg is een van de bands die worden ondersteund door De Basis. Meer over De Basis vind je op www.debasisnijmegen.nl. Volg Waltzburg op Instagram, Facebook en Spotify.
Fotografie: Brontu en Anne van den Hoogen