
Fotoverslag: de eerste editie van POPOP Performance Night
Op donderdagavond 30 november was het eindelijk zover: de allereerste POPOP Performance Night, een avond helemaal gewijd aan performancekunst met Jessica van Deursen. Het thema van de kunstavond, Dear Shapes in Space, riep genoeg vragen op over de onzekere toekomst van de aarde. Perfomancekunst is een opkomende en daarom nog relatief onbekende kunstvorm, waardoor niet veel mensen precies wisten wat ze konden verwachten. Eén ding was zeker: iedereen stond op het punt een nieuwe wereld te ontdekken.
De avond begon direct mysterieus. Voor de deur van het International Drawing Center verzamelde zich langzaam een groep nieuwsgierige bezoekers. Terwijl we wachtten, groeide de spanning. Wanneer zouden we naar binnen mogen? En wat zou daar te zien zijn? Af en toe ging de deur op een kier, net genoeg om enkele instructies door te geven en te laten weten dat het bijna zo ver was.
Ondertussen ontvouwde de eerste beelden zich al boven ons hoofd: een projectie met afwisselende lichtflitsen, waarin verschillende emoties op het gezicht van een vrouw verschenen, maakte een indringende indruk. Wie goed oplette, zag dat de eerste act zich al afspeelde, hoog boven de wachtende menigte, recht tegenover de ingang.
En toen was het moment daar: de deuren gingen open. Binnen verzamelden we ons in de zaal, nog steeds onwetend over wat er precies zou gaan gebeuren. Jessica opende de avond, en terwijl ze sprak begon achter ons al de eerste act. Twee vrouwen hesen zichzelf in een tuigje, maakten lopende bewegingen in de lucht en gingen daarna uitgeput zitten. Dit was slechts het begin van een avond vol verrassingen.
Tijdens deze avond bepaalde het publiek zijn eigen route. Er waren performances in het International Drawing Center, maar ook daarbuiten, in en rondom de St. Jakobskapel. Sommige acts bestonden uit handelingen en gesproken verhalen, soms tussen mensen, soms alleen.
Andere acts waren volledig stil en maakten enkel door hun aanwezigheid een statement. Er waren ook subtiele acts, verstopt in de omgeving. Zo lag er buiten, op een van de containers, een vrouw gehuld in plastic – een performance die je gemakkelijk kon missen als je niet goed keek.
In het begin bleven de meeste bezoekers dicht bij het Drawing Center, maar naarmate de avond vorderde, verspreidden ze zich door de verschillende ruimtes en namen ze de tijd om alles in zich op te nemen. De performances waren zo uiteenlopend dat het even duurde voordat je een houding kon vinden: Hoe ervaar je dit? Hoe kijk je ernaar? Er was geen ‘juiste’ manier, slechts een uitnodiging om je open te stellen.
De eerste editie van POPOP Performance Night was een bijzondere reis door de wereld van performancekunst. De diversiteit aan acts viel op en bood voor ieder wat wils. Het was een avond vol verwondering waarin kunst op een vernieuwde manier tot leven kwam.
Fotografie: Edwin Smits


Nieuwe expositie: Dakota Magdalena Mokhammad bij POPOP
Vanaf 23 maart 2025 (14.00 uur) zal gedurende twee weken residentie van Dakota Magdalena Mokhammad bij POPOP in de Molenpoort een stuk textiel, dat een geschiedenis in zich meedraagt langzaam uit elkaar gehaald, ontrafeld en opnieuw verwerkt worden. Dit werk onderzoekt de spanning tussen destructie en creatie, tussen loslaten en wederopbouw.
De ruimte vult zich met sporen van het proces—snippers stof op de grond, ontrafelde draden die zich opstapelen als een visueel archief van tijd en arbeid. Tegen het einde van de residentie komt de vraag: wat blijft er over? Wordt de stof opnieuw samengevoegd, tot een nieuwe vorm geweven of geborduurd?
Dakota Magdalena Mokhammad beschouwt zichzelf als een nomade tussen werelden. Met een Russische moeder, een Afghaanse vader en wortels in de steppen van Kazachstan, stak ze op twaalfjarige leeftijd de grens naar Nederland over – een reis die haar zoektocht naar zelfinzicht en transformatie voedde.