Biebblog: De laaggeletterde
Schrijver en dichter Heidi Koren schrijft maandelijks een blog voor de Bibliotheek Gelderland Zuid. Ze bekijkt de bibliotheek door de ogen van de bezoekers. Want de bibliotheek is tegenwoordig veel meer dan alleen een plek om te lezen, te leren en informatie op te zoeken. In de bieb wordt koffie gedronken, bijgepraat, muziek geluisterd, gegrasduind, ontdekt, gewerkt, gezocht en gevonden. Door jong en oud, door lang en kort, door dik en dun en in alle talen van de wereld. Lees mee op IntoNijmegen! Deze maand: de laaggeletterde
De laaggeletterde
Dingen die ik niet ken en vaardigheden die ik niet beheers, kunnen een interessante uitdaging zijn. Iets dat ik wil opzoeken om te leren kennen om onder de knie te krijgen. Zo nam ik ooit salsalessen, ging naar een vakopleiding en struinde uren en uren rond in musea. Ik ontdek. Ik leer en maak eigen.
Er zijn ook zaken die ik niet ken en die me beangstigen, zó sterk zelfs dat ik situaties waarin ik deze kan tegenkomen het liefst vermijd. Zo ga ik zeker niet parachutespringen of diepzeeduiken, hoewel me dat fantastisch lijkt. Gelukkig functioneer ik prima zonder die dingen.
Ik ben in de bieb en probeer de ruimte in me op te nemen door de ogen van iemand die niet kan lezen of schrijven. De Bibliotheek is een huis vol letters. Het staat zelfs op de voorgevel, hoewel je dat als laaggeletterde dus met gemak over het hoofd kunt zien. Een huis vol letters lijkt me de minst aantrekkelijke plek voor een laaggeletterde. Of toch niet?
De Bibliotheek is voor mij bijna thuis. Ik kom er meerdere keren per week. Soms alleen om een bakkie koffie te drinken. Soms om een reservering op te halen, soms om wat tijd tussen twee afspraken te doden. Ik vind mijn weg probleemloos tussen de verschillende afdelingen, neem stapels boeken mee naar huis die ook regelmatig slechts doorgebladerd weer retour gaan.
In de week van 9 t/m 15 september is het de Week van de Alfabetisering in Nederland. In Nederland hebben zo’n 2,5 miljoen mensen van zestien jaar of ouder moeite met lezen en schrijven. Dat is een op de zes mensen in ons land. Er zijn verschillende organisaties die zich inzetten voor deze grote groep mensen. Niet alleen tijdens de Week van de Alfabetisering wordt er van alles georganiseerd om deze mensen te bereiken en te helpen mits ze dat wensen. De bieb is zo’n organisatie. En omdat we de laaggeletterde geen mailtje kunnen sturen, er niet vanuit kunnen gaan dat een oproep op social media gelezen wordt, gaan de medewerkers van de bieb met de bakfiets de straat op, de wijken in. Dat is mooi vind ik.
Als parachutespringen iets zou zijn dat me niet alleen onwijs tof en doodeng zou lijken maar ook van groot belang om deel te kunnen nemen aan de maatschappij, dan zou ik het niet minder eng vinden eraan te beginnen. Met andere woorden: de drempel om iets te leren wordt niet lager als het belang van het beheersen van de vaardigheid toeneemt. Zo simpel is het niet. Als parachutespringen een grote meerwaarde zou hebben voor mijn leven zou ik evengoed niet durven. Ik zou willen