![](https://assets.plaece.nl/thumb/ur2hGd_DMWPcrC_yGofA1iZIzLAxeWrQvwvrEeX0xWQ/resizing_type:fit/width:1280/height:0/gravity:sm/enlarge:0/aHR0cHM6Ly9hc3NldHMucGxhZWNlLm5sL2t1bWEtbmlqbWVnZW4tc3RhZHNwYXJ0bmVycy91cGxvYWRzL21lZGlhLzY3YTYwNjdiN2UzMDYvbmlqbWVlZ3NlLWdlZGljaHRlbm5hY2h0LTIwMjUtMy5qcGVn.jpeg)
De Nijmeegse Gedichtennacht 2025: een ode aan de onderbuik
Op 31 januari 2025 vond in Het Festivalhuis de Nijmeegse Gedichtennacht plaats, een jaarlijks terugkerend evenement dat de Poëzieweek feestelijk opent. Met een programma vol dichters, woordkunstenaars en muzikanten vierde Nijmegen de dichtkunst in al haar facetten. Dit jaar stond de avond in het teken van het thema 'Onderbuik – No guts, no poetry', georganiseerd door Wintertuin in samenwerking met literair tijdschrift Op Ruwe Planken, Studievereniging voor Neerlandici (SVN) en Poëziecentrum Nederland.
In een uitverkocht Festivalhuis verzamelde het publiek zich op de kenmerkende Wintertuin-krukjes, stoelen en banken. Het podium, haastig opgebouwd, maar daardoor des te indrukwekkender, werd omlijst door een felle lichtboog die de sprekers één voor één in een theatrale gloed zette. De toon was gezet.
Een sfeervolle start
Het rumoerige geklets verstomde zodra de eerste spreker, stadsdichter Simon Mamahit, het podium betrad. Op indrukwekkende wijze droeg hij zijn werk Havanna aan de Waal voor, een ode aan Nijmegen die liefhebbers van de stad kippenvel bezorgde. Een krachtige opening, zoals alleen Simon dat kan.
Simon werd opgevolgd door Tine Tabak, een schrijver, dichter en theatermaker wiens werk zich richt op het lichaam en de transformatieve kracht van pijn. Met De Bonk bracht Tine een meeslepende spoken word-performance over mannelijkheid, sensualiteit en aantrekkingskracht binnen een hypermasculiene voetbalclub. Het publiek luisterde ademloos, gevangen in de spanning van het verhaal.
![](https://assets.plaece.nl/thumb/OmsdkVWOyp6HUcXQz8_lh5yy65mYnUrXcQNTJNkH4BI/resizing_type:fit/width:640/height:0/gravity:sm/enlarge:0/aHR0cHM6Ly9hc3NldHMucGxhZWNlLm5sL2t1bWEtbmlqbWVnZW4tc3RhZHNwYXJ0bmVycy91cGxvYWRzL21lZGlhLzY3YTYwNjcyYmE5MWUvbmlqbWVlZ3NlLWdlZGljaHRlbm5hY2h0LTIwMjUtMi5qcGVn.jpeg)
Daarna was het de beurt aan Charlotte van den Broeck, schrijver van het Poëzieweekgeschenk. Bekend om haar performatieve benadering van poëzie, wist ze met haar charmante Vlaamse accent de zaal te betoveren. Haar voordracht, die ze zelf omschreef als 'poëtische erotica', bracht een speelse, intieme sfeer teweeg.
Interactief randprogramma
Tijdens de pauze kon het publiek zich onderdompelen in het uitgebreide randprogramma. In een hoek bood Poëziecentrum Nederland Poëzie op recept aan, waarbij bezoekers een passend gedicht voorgeschreven kregen.
Elders kon men zich wagen aan een poëtische variant van Dokter Bibber: met een tangetje kies je waar jij de ‘poëzie voelt’ en daar trek je - voorzichtig en met beleid - een klein rolletje papier uit, waarop een inspirerend stukje tekst staat geschreven. In het gangpad naar de toiletten wachten aandoenlijke filmhokjes, waar poëzie en film samenkomen.
Voor de liefhebbers van dichtbundels stond Boekhandel Roelants samen met Op Ruwe Planken paraat met een uitgebreide selectie literatuur. Naar verluidt was er zelfs een souvenir 'voor de onderbuik' te verkrijgen, al bleef het onduidelijk wat dat precies inhield – een mysterie dat wellicht beter onopgelost blijft.
Een spraakmakende tweede helft
De tweede helft van de avond begon met Sanne Lolkema, een veelbelovende dichter die abstracte ideeën vertaalt naar alledaagse beelden. Met werken als Divers klimaat, Verteringsstelsel en Toetjesmaag hield ze het publiek een scherpe spiegel voor en confronteerde ze hen met de paradoxen van de menselijke natuur.
Daarna betrad Mahat Arab het podium. De Arnhemse, inmiddels in Amsterdam gevestigde, spoken word-artiest wist met zijn voordracht diepe indruk te maken. Poëzie wordt in zijn werk een manier van overleven, een drang die voelbaar is in elk woord. Zijn voordracht, vermoedelijk autobiografisch, raakt diep. Mahat is een spoken word-artiest als geen ander en laat de zaal achter in een staat van catharsis, maar met een glimlach.
![](https://assets.plaece.nl/thumb/z9kkkMZWTfQPwchXyLmBEFZemZOblVvlXeGGIf2hX6A/resizing_type:fit/width:640/height:0/gravity:sm/enlarge:0/aHR0cHM6Ly9hc3NldHMucGxhZWNlLm5sL2t1bWEtbmlqbWVnZW4tc3RhZHNwYXJ0bmVycy91cGxvYWRzL21lZGlhLzY3YTYwNjk3NmMwNDAvbmlqbWVlZ3NlLWdlZGljaHRlbm5hY2h0LTIwMjUtNi5qcGVn.jpeg)
Een dansbare afsluiting
Na een avond vol taal en emotie was het tijd om de nacht dansend af te sluiten. Muziekduo SERVICE bracht een unieke sfeer met hun atmosferische, melancholische synths. De schelle TL-lampen van het Festivalhuis gingen onverwachts aan, maar dat mocht de pret niet drukken. De magie van de Gedichtennacht bleef voelbaar: mensen keken elkaar aan, zagen elkaar staan, misschien zelfs iets meer dan voorheen. Luidt deze Gedichtennacht een nieuwe maand in? Wellicht. Met iets meer liefde en moed om vooruit te gaan. Volg je onderbuikgevoel!
Meer over Wintertuin is te vinden op www.wintertuin.nl.
Fotografie: Belinda Limani