Jubileum-expositie Hans-Peter van Velthoven in de Stadsschouwburg
Hans-Peter van Velthoven is huisfotograaf en visual director van wereldsterren als Muse, Stereophonics en Paolo Nutini. Daarnaast reisde hij jarenlang als embedded fotograaf mee met de Dakar Rally en de World Solar Challenge. Ook portretteerde hij talloze acteurs, artiesten en andere markante mensen. Van Robbie Williams tot Rob de Nijs en van Rutger Hauer tot Wubbo Ockels. Wie voor de lens van ‘HP’ verschijnt, toont bewust of onbewust een stukje van z’n ziel aan de wereld. “Een foto moet je beleven. Je moet twee keer willen kijken.”
“The camera is of the mind, the picture of the soul.”
Hans-Peter van Velthoven groeit op in Markelo, waar hij al op jonge leeftijd de fotocamera ontdekt. Zijn vader is fanatiek amateurfotograaf en vooral zijn dia’s maken diepe indruk. “Dia’s waren een soort magische tijdmachine. De kamer donker, het geklik van de carrousel, de herinneringen die tot leven kwamen op dat grote scherm. Pure magie.” De lokale fotograaf Henk Eertink geeft de jonge enthousiasteling doorlopend technische tips, waardoor hij steeds sneller kan schieten wat hij zoekt in een foto. “Een foto is voor mij geen registratie, maar een interpretatie. Hoe beter je de techniek beheerst, hoe beter je emotie kunt overbrengen.”
Fotografie blijft lange tijd een passie naast zijn werk in de sociale sector. In 2000 komt hij na een heftige virusinfectie in de ziektewet terecht. “Toeval of niet, maar ik werd in die periode door een vriend gevraagd om voor NUON te gaan fotograferen. Vanaf dat moment heb ik nooit meer omgekeken. Ik pakte elke klus aan om beter te worden als fotograaf. Dit is een vak dat je alleen leert door veel, heel veel meters te maken. Dus ben ik alles gaan doen: bruiloften, nieuws, corporate, portretten, landschappen, in opdracht of op eigen initiatief. En concerten natuurlijk.”
In muziekfotografie smelten zijn twee grote passies samen. “Dat je een muzikaal gehoor hebt helpt wel. Je hoort wat er gebeurt op een podium en speelt daar op in. Drie jaar na mijn beslissing won ik de derde prijs bij de Zilveren Camera met een foto van de band Rammstein, twee jaar later won ik de tweede prijs met weer een fotoserie van dezelfde band. Ik ging van arbeidsongeschikt naar het winnen van een Zilveren Camera. Toen wist ik dat ik op de goede weg was.”
Ilse de Lange, Bløf, Rob de Nijs, IOS, Lucas Hamming, Handsome Poets, Lenny Kravitz, Aerosmith, U2, Muse, Stereophonics en Paolo Nutini, het is maar een greep uit de bands en artiesten die hun identiteit en imago lieten scherpslijpen door Hans-Peter en zijn camera. “De grootste motivatie om fotograaf te worden was voor mij om ideeën vast te leggen en over te brengen aan anderen. En eigenlijk is dat precies wat artiesten en bands ook doen. Ik kan me dus heel erg in hun wereld verplaatsen.”
Hoe verschillend de opdrachten en onderwerpen ook zijn, een foto van HP springt eruit. Hoewel wars van geijkte paden, heeft hij wel een paar principes. Zo werkt hij alleen met licht dat er al is. “Licht is overal. Je moet alleen goed kijken, de juiste locaties zien en het juiste moment kiezen. Kijken en interpreteren, en dan nog een keer kijken.” Maar wat hem echt onderscheidt is de tomeloze nieuwsgierigheid naar onderliggende drijfveren en het unieke karakter van zijn modellen. “Ik kom het beeld niet halen, ik moet het krijgen. En daarvoor is vertrouwen de basis. Dus investeer ik veel tijd in het scheppen van een band, hoe tijdelijk ook. Je krijgt het beeld niet als die basis van vertrouwen er niet is.”