![](https://assets.plaece.nl/thumb/UlZy1u8uMsTok2jjYhFtCcxUn5E133Pe1v39K_TN95I/resizing_type:fit/width:1280/height:0/gravity:sm/enlarge:0/aHR0cHM6Ly9hc3NldHMucGxhZWNlLm5sL2t1bWEtbmlqbWVnZW4tc3RhZHNwYXJ0bmVycy91cGxvYWRzL21lZGlhLzY3YWM2YzFiZTE5NjUva29waWUtdmFuLXNhbmVsYS1qYWhpYS1uby10by5wbmc.png)
Groepstentoonstelling We Work Like Peasants While AI Is Out There Painting and Writing Poetry bij Platform POST
We Work Like Peasants While AI Is Out There Painting and Writing Poetry is een groepstentoonstelling met werken van Ana-Maria Cojocaru, Nicolas Gourault, Sanela Jahić,Tytus Szabelski-Różniak. De tentoonstelling is te bezoeken van 22 februari 2025 tot en met 11 mei 2025 bij Platform POST in Nijmegen.
Over de tentoonstelling
Van kleinschalige sabotages tot blauwdrukken voor verzet: in We Work Like Peasants While AI is Out There Painting and Writing Poetry wordt verborgen arbeid en het verzet tegen precaire werkomstandigheden in tijden van automatisering in beeld gebracht.
In de eerste helft van de negentiende eeuw kwamen textielwerkers in het noorden van Engeland in verzet door de komst van nieuwe weefgetouwen. De machines konden hun werk, waar zij jaren voor in de leer waren geweest, sneller en goedkoper produceren. Deze groep textielwerkers, die zichzelf Luddieten noemden, werd bekend omdat ze de machines in protest vernietigden. Ondanks hun verzet konden zij het vooruitgangsdenken, waar die nieuwe weefgetouwen onderdeel van waren, niet tegenhouden.
Het lijkt erop dat menselijke arbeid essentieel blijft om AI als een vermeende autonome entiteit te laten schilderen en gedichten te laten schrijven. In We Work Like Peasants While AI is Out There Painting and Writing Poetry komen bijvoorbeeld werkkrachten aan het woord die zorgvuldig worden weggestopt om de autonomie van geavanceerde technologieën te profileren. Het gaat hier niet alleen over generatieve AI, maar over alle vormen van automatisering die als noodzakelijk worden gezien om innovatie en efficiëntie te stimuleren.
Dit vooruitgangsdenken steekt opnieuw de kop op in de hype rondom AI. Net als in de negentiende eeuw zouden we, volgens de grote techbedrijven althans, moeten vrezen voor onze banen. In We Work Like Peasants While AI Is Out There Painting and Writing Poetry wordt deze aanname in twijfel getrokken. De tentoonstelling toont kunstwerken die de menselijke arbeid zichtbaar en concreet maken die verborgen zit achter de geautomatiseerde processen die AI worden genoemd. Zo benadrukken ze hoe deze geavanceerde technologieën autonoom lijken, maar het niet zijn. Tegelijkertijd geven de kunstwerken ons een handreiking hoe we ons kunnen verhouden tot de algoritmisering van werk: kunnen we ons net als de Luddieten hiertegen verzetten? En hoeveel kans maakt ons verzet?