Interview met De Basis Residents: MERYLL, Mart Boumans en Tim van Delft blikken terug op 2024
De Nijmeegse muziekscene bruist! In 2024 werd er vanuit broedplaats De Basis opnieuw volop gecreëerd. Samen met residents singer-songwriter en vocal producer Merel Ritsma (beter bekend als MERYLL), gitarist en saxofonist Mart Boumans (die tourde met o.a. Personal Trainer), en drummer van De Staat, Tim van Delft, blikt IntoNijmegen terug op hun muzikale jaar. Wat waren de hoogtepunten? Welke uitdagingen kwamen zij tegen? En hoe gaat 2025 er voor hen uitzien?
MERYLL: muzikale grenzen verleggen
Het is inmiddels vijf jaar geleden dat de dertigjarige Nijmegenaar Merel haar onverwachte carrièreswitch maakte. “Ik ben in de muziekwereld terecht gekomen via de harstylescene. Tijdens mijn studententijd ging ik vaak naar hardstylefeestjes en was ik al bezig met songwriting. Een vriendin van mij, die een relatie heeft met een hardstyleproducer, stelde voor om een keer met hem samen te werken. Dat bleek een gouden zet! Hij was al getekend bij een label waardoor we meteen een aantal nummers konden uitbrengen. Dankzij die samenwerking vond ik ook verrassend snel een management, en ‘the rest is history”, lacht ze.
Creatieve vrijheid
Hoewel Merel nog steeds veel plezier haalt uit het schrijven van hardstylenummers, lag de focus het afgelopen jaar op het verder ontwikkelen van de spoken house vocals die MERYLL zo kenmerken. Merel experimenteerde in 2024 volop met deze vocalen, en zocht binnen de kaders van een commerciële festivalplaat naar manieren om toch steeds origineel te blijven klinken. “Een plaat moet catchy en straightforward zijn, maar tegelijkertijd wil ik geen dertien-in-een-dozijn-vocals maken”, legt ze uit. Ter inspiratie luisterde Merel verrassend genoeg naar popmuziek en indiebands, en bezocht ze regelmatig dancefeesten. “Als je muziek maakt voor festivals moet je af en toe zelf natuurlijk ook naar een feestje gaan”, lacht ze.
Nieuwe grenzen verkennen
Afgelopen zomer reisde Merel af naar ‘the Big Apple’ voor een writerscamp, een van haar absolute hoogtepunten van 2024! Tijdens haar verblijf deed ze meerdere songwriter sessies, legde nieuwe contacten en ontdekte hoe groot de muziekindustrie in Amerika is. “Het was geweldig om te zien. Ze hadden veel sponsors en grote bedrijven met enorme budgetten die echt geïnteresseerd waren in jonge muzikanten. Er is zoveel mogelijk als je weet waar je moet zoeken”, vertelt Merel enthousiast. Toch staat verhuizen naar de Verenigde Staten voorlopig niet op de planning. “Ik ben wel echt verknocht aan Nijmegen”, bekent ze.
Een van deze tracks die Merel in New York schreef, wordt komende februari uitgebracht op het label van niemand minder dan Australische tech-house producer FISHER, waarmee ze al eerder een collab aanging. “Mijn samenwerking met FISHER is hét hoogtepunt van mijn carrière tot nu toe. Het was fantastisch om filmpjes te zien waarin hij mijn vocals draait op grote festivals!” zegt Merel trots. Haar collab met Fisher heeft inmiddels bijna 70 miljoen streams weten te behalen.
Droom groot!
Naast hoogtepunten bracht 2024 ook de nodige uitdagingen voor Merel met zich mee. Naast dat de drukte soms overweldigend kon zijn, is ze nog steeds zoekende naar hoe ze haar eigen identiteit als artiest wil definiëren. “Mijn werk heeft een work-for-hire-achtige vibe. Anderen hebben een project, en ik helpt hen daarbij. Daarmee heb ik een artiestenprofiel opgebouwd, waar ik heel trots op ben. Maar hoe verhoud ik me daartoe als MERYLL, de artiest?” vraagt ze zich hardop af. Op die vraagt hoopt ze in 2025 een antwoord te vinden. “Komend jaar wil ik daarom ook weer meer gaan zingen en mijn stem gebruiken. Dan voelt het al meteen meer eigen”, legt ze uit. Merel is dan ook van plan volop de studio in te duiken.” Haar ultieme droomcollab? Deadmau5. “Dan moet je gewoon iets maken wat goed genoeg is, toch? Dat kan ik alleen maar proberen”, lacht Merel.
Mart Boumans: optreden, optreden en nog eens optreden!
Voor de 28-jarige multi-instrumentalist Mart Boumans stond 2024 volledig in het teken van optreden. Dit deed hij samen met onder andere Personal Trainer, Bumble B. Boy en Clean Pete. Maar liefst 160 keer stond hij afgelopen jaar op de planken, verspreid over 19 landen en op grote festivals zoals Lowlands en Down the Rabbit Hole. Het absolute hoogtepunt? Dat hij volledig kon leven van muziek. Een visie die hij al jaren voor ogen had. “Nu dit is gelukt, wil ik hier mee doorgaan”, vertelt Mart. “Ik vind het spelen nog steeds net zo leuk als aan het begin van het jaar en kan ontzettend veel creativiteit in die faciliterende rol als muzikant stoppen.”
Een echte muzikant
Hoewel Mart toegeeft dat hij zich vroeger nog weleens verschuilde achter improvisatie, waardoor hij de ambacht van het bespelen van een instrument soms naar de achtergrond schoof, heeft hij dit jaar enorm aan zijn skills gewerkt. “Ik heb muziektheorie geleerd, ga komend jaar vakken volgen op het conservatorium en kan nu zelfs mijn snaren vervangen”, vertelt hij. Om zich hier volledig op te kunnen focussen zette hij het schrijven van eigen nummers tijdelijk op pauze. “Dat vond ik in het begin best spannend”, geeft hij toe. “Maar achteraf gezien heeft het me geholpen om beter grip te krijgen op het uitvoerende aspect van muziek maken. Een belangrijk keerpunt daarin was dat ik een gitaar vond waar ik echt verliefd op ben geworden. Als je zo’n instrument vindt, wil je er vanzelf veel vaker mee spelen”, zegt hij. “Nu voel ik me eindelijk echt een gitarist… of misschien gewoon een muzikant.”
Naar een hoger niveau
Afgelopen jaar was Mart, als hij in Nederland was, steevast in De Basis te vinden. Vol discipline ging hij aan de slag om zijn spel op saxofoon en gitaar naar een hoger niveau te tillen. Door met een metronoom mee te spelen, pakte hij kleine slordigheden in zijn techniek aan. “Als je live speelt leer je eigenlijk niets”, legt hij uit. “Foutjes die je maakt herhaal je gewoon en die sluipen er dan in. Die moet je echt thuis aanpakken.”
Tijdens deze sessies stortte hij zich ook op de zoektocht naar zijn eigen sound. “Dat levert enorm veel op”, geeft Mart toe. “Niet alleen als muzikant, maar ook in de waardering van muziek. Ik luister nu veel gedetailleerder naar hoe iets klinkt én hoe ik zelf wil klinken.” Tegelijkertijd besefte Mart hoeveel tijd en inspanning dit proces vergt. “Sommige mensen zijn zo getalenteerd en dat is zo gaaf”, vertelt hij vol bewondering.
Ruimte voor het onverwachte
De grootste inspiratiebronnen voor Mart afgelopen jaar waren de mensen met wie hij het podium deelde. Vooral Tom Harden (Bumble B. Boy) en Abel Tuinstra (Personal Trainer) wisten hem keer op keer uit te dagen. Tegelijkertijd brachten de vele meters die Mart maakte tijdens de liveshows hem waardevolle inzichten. “Het mooie aan een show, vooral in een tijd waarin iedereen alles tot in de puntjes instudeert, is dat wij bewust ruimte in bouwde voor het onverwachte door gekke dingen uit te proberen”, vertelt hij. “Als er midden in een belangrijk stuk ineens twee snaren knappen, moet je ook een manier vinden om door te spelen. Dat heb ik afgelopen jaar ook echt geleerd.”
Going international
In 2025 wil Mart als muzikant volledig op eigen benen staan en spelen met verschillende bands. Zo ligt er een show met Robin Kester tijdens Eurosonic Noorderslag in het verschiet. Daarnaast staan er een Amerikaanse tour, en een aantal grote showcasefestivals met Personal Trainer gepland. “Alles wat ik afgelopen jaar heb geleerd, motiveert me om het muzikant-zijn verder uit te bouwen. Het liefst ook internationaal”, vertelt hij. Naast deze samenwerkingen droomt Mart ook van een eigen project. “Ik hoop meer te leren over arrangeren”, legt hij uit. “Het lijkt me dan geweldig om met een orkest een plaat op te nemen in de Vereeniging. En misschien neem ik dat project daarna wel meteen mee naar Engeland”, sluit hij met een glimlach af.
Tim van Delft: het kleurenpalet van muzikale groei
Voor drummer Tim van Delft stond 2024 in het teken van muzikale uitdagingen en groei. Met zijn alternatieve rockband De Staat bracht hij de ‘(net iets te) ambitieuze’ Red, Yellow, Blue-shows naar Amsterdam en Nijmegen. Hier speelden zij drie avonden achter elkaar, drie compleet verschillende shows met elk hun eigen sfeer en setlist. “Red stond voor hard en energiek, Yellow voor dansbaar en pop, en Blue representeerde de melancholieke en melodieuze kant van ons oeuvre”, legt Tim uit. Het project vroeg om viërenhalf uur aan muziek uit het hoofd te kennen, en was bovendien technisch en muzikaal uitdagend. De kans om tijdens de voorbereidingen en het spelen van deze shows telkens weer muzikaal te groeien, zowel als collectief als individueel, vormt voor Tim het ultieme hoogtepunt van afgelopen jaar.
Collectieve prestatie
Voor Tim waren vooral de Blue-shows bijzonder. Hierin deelde hij namelijk het podium met zijn goede vriend en collega-drummer Bram Hakkens. “We kennen elkaar al sinds 2009, toen we allebei op Noorderslag stonden. Hij met Kyteman en ik met De Staat. Dit was voor mij het begin van mijn professionele carrière. Sindsdien hebben we een aantal keer samen gespeeld bij elkaars acts, waarbij deze keer het meest inhoudelijk en diepgaand was. Ik voelde me trots op onze collectieve prestatie, het was een moment waarop onze geschiedenis en alles wat we nu doen samenkwam” vertelt Tim.
Nieuwe ontdekkingen
Naast de uitdagende shows met de Staat, vond Tim afgelopen jaar inspiratie in zijn rol als drumdocent op het Conservatorium van Amsterdam. “Lesgeven dwingt me om mezelf kritisch te bekijken. Wat inspireert mij? Waarom speel ik zoals ik speel?” vertelt hij. Zo is Tim van mening dat het antwoord op deze vragen belangrijk is om zijn kennis over te kunnen dragen. “De intentie van een drummer - of muzikant in het algemeen - is voor mij net zo belangrijk als de virtuositeit of precieze partij,” licht hij toe. Zijn studenten dagen hem daarnaast ook uit om nieuwe muziek te ontdekken. Tim volgt dan ook graag wat zijn studenten bezighoudt.
Zelf herontdekte hij afgelopen jaar de speelstijl van John Theodore, met name zijn bijdrage aan de debuutplaat van The Mars Volta, maar daarnaast ook zijn huidige spel als drummer van Queens of the Stone Age. “De partijen zijn complex, maar wel met een organisch en energiek gevoel gespeeld”, legt hij uit. Ook luisterde Tim veel naar Quality over Opinion van Louis Cole, en raakte hij geïnspireerd door artiesten als Justin Vernon (Bon Iver), Joan Shelley, Fontaines DC en Ugly. “In Nederland vind ik Pitou, Personal Trainer en Iron Jinn gave acts, zeker om live te gaan checken”, voegt Tim toe.
Een betere performer
Wat voor Tim een bijzondere uitdaging blijft is live spelen. “Het vreemde van optreden is dat het precies op dat ene moment moet gebeuren, je kan niet wachten op inspiratie, je moet gewoon om 21.00 uur op het podium staan, je muziek uitvoeren en de emotie overbrengen”, legt hij uit. Waar Tim zich vroeger op het podium dan soms overcompenseerde met een stoere houding, heeft hij nu een andere aanpak gevonden. “Ik zoek naar rust, concentratie en de juiste intentie en speel op die manier meer vanuit mezelf. Volgens mij ben ik daar niet alleen beter van gaan spelen, maar voelt het ook echter om op te treden.”
Vooruitblikken naar 2025
Het nieuwe jaar belooft eveneens leerzaam te worden. Met De Staat duikt Tim opnieuw de studio in om nieuwe muziek op te nemen. “Opnemen blijft verdiepend. Het geeft me de kans om muzikale ideeën echt uit te werken en nieuwe technieken te leren”, vertelt hij. Hoewel hij nog niet alles kan verklappen, is Tim enthousiast over wat er op de schappen ligt en kan hij niet wachten om zich hier volledig op te gaan storten!
Meer over De Basis vind je op www.debasisnijmegen.nl.
Fotografie: Edwin Smits, Jostijn Ligtvoet, Victor Peters, Tijmen Berens, Elske Nissen