Geheim van Lent - Kunstpaaltje 8 'Huis met boomgaard'

In het plukseizoen was het bij ons thuis druk. Er werden mensen aangetrokken om te helpen bij het plukken, ook mijn moeder en wij als kinderen werden hierbij ingezet. Op den duur was er een vaste ploeg, die jaarlijks in de boomgaard te vinden was. Het was gezellig en er werd veel gelachen. Tijdens de pauzes zorgde mijn moeder voor koffie en thee en een beschuit met suiker.

De tractor reed langs om de volle kisten naar de schuur te brengen. Daar stond de sorteermachine (toen al machinaal!) Aan elke bak stond iemand om de kisten met dezelfde maat appels te vullen.

Met de tractor en de grote kar werden de kisten naar de veiling in Ressen gebracht. Heel af en toe mocht je met vader mee naar de veiling. Stilletjes zat je dan in de bank gespannen naar de grote ‘klok’ te kijken, waar je als kind niets van snapte. Je had de dag van je leven. Ergens in oktober was het ‘appelenend’, dat wil zeggen de dag dat de laatste appels geplukt werden. Dit werd gevierd met een borrel en een hapje.

Tijdens de winterdagen deed mijn vader de wintersnoei. Ook werd de weersvoorspelling nauwlettend gevolgd. Eén nachtvorstje kon immers alles voor de komende oogst bederven.

Dit paaltje maakt onderdeel uit van de wandelroute 'Het Geheim van Lent'
In het voorjaar werden we telefonisch gewaarschuwd tegen ‘meeldauw- en spintinfectie’. Vader reed dan met tractor en spuit rond om het tegen te gaan. Zomervakantie kenden we als kind niet, we hielpen bij het plukken van pruimen, bessen, aardbeien en wat later in de zomer konden er weer appels worden geplukt.