'Schrijven voor kinderen is het leukste dat er is'

| Simone Vos

Drie verschillende kinderboekenmakers op een rijtje, te midden van de boekenkasten in de Bibliotheek van Nijmegen. Waarom kozen ze ervoor om juist voor kinderen te schrijven of illustreren? En hoe doe je dat dan? Kinderboekenrecensent Jaap Friso ging op woensdag 16 januari met Jan Paul Schutten (Het Raadsel van alles dat leeft, Kinderen van Amsterdam), Anna Woltz (Kinderboekenweekgeschenkschrijver 2019) en Mylo Freeman (Prinses Arabella) in gesprek tijdens de Avond van de Jeugdliteratuur in Bibliotheek De Mariënburg.

Waarom hij voor kinderen schrijft? Dat is voor Jan Paul Schutten vrij eenvoudig: de onderwerpen waarvan hij houdt, zijn het heelal, het menselijk lichaam, dieren en natuur. Non-fictie onderwerpen waarover voor volwassenen al veel is geschreven en waarbij hij moet concurreren met grote namen. Dus voor kinderen schrijven was voor hem een gat in de markt.


Foto: Simone Vos

Volwassen zijn een beetje saai’

“Ik wilde graag een boek over de communicatie tussen planten onderling en met dieren maken, daar was voor kinderen nog niks over geschreven. Dat ben ik gaan doen”, vertelt Jan Paul. Anna Woltz begon al met schrijven toen ze zelf nog een kind was. “Op mijn twaalfde schreef ik mijn eerste boek, dus dat was uiteraard een kinderboek”, lacht ze. “Ik vind kinderen zo’n leuk publiek. Ze zijn zo lekker eerlijk en vragen veel. Ik zeg tijdens mijn schoolbezoeken vaak tegen kinderen: ‘Ik vind volwassenen een beetje saai’. Het mooie aan kinderen is dat ze heel puur reageren op alles, ze maken alles voor het eerst mee en dat vind ik zo’n mooie fase om over te schrijven.”

Ook Mylo Freeman ziet de openheid van kinderen als drijfveer om voor ze te schrijven. “Ik maak voornamelijk prentenboeken en dat is vooral voor kleuters erg leuk”, aldus Mylo. “Daar voel ik me ook veilig bij. Ze zijn zo lief en als ik op scholen kom, dan willen ze ook dichtbij je staan of op schoot zitten om te zien hoe ik illustreer. Dat is geweldig”, zegt ze.

Kinderboekenweekgeschenk 2019

Uiteraard komt het gesprek tijdens deze Avond van de Jeugdliteratuur ook op het Kinderboekenweekgeschenk dat Anna dit jaar schrijft. “Het was voor mij wel een droom die ik al heel lang had”, zegt ze. “Ik wilde altijd al een Gouden Griffel winnen. Dat is inmiddels gelukt, dus nu was alleen het Kinderboekenweekgeschenk schrijven nog over op mijn lijstje. In het begin van mijn schrijverscarrière was ik daar helemaal niet zo mee bezig, maar na tien jaar vond ik het wel heel fijn om erkenning te krijgen van volwassenen voor mijn boeken.” Jan Paul ging Anna in 2009 al voor met het schrijven van het Kinderboekenweekgeschenk. “Ik heb het idee dat het steeds hysterischer wordt”, zegt hij. “Je bent twee weken een BN’er en daarna ook meteen niet meer.”

“Maar het geeft de bekendheid van je boeken waarschijnlijk wel een boost”, zegt Mylo. Daar is Anna ook blij mee, want ze heeft het idee dat het vooral bij leerkrachten nog lastig is om onder de aandacht te komen met haar boeken.’

Voorlezen is belangrijk

Voor alle drie de kinderboekenmakers staat het belang van voorlezen en lezen voorop. Jan Paul vindt dat hij nog beter zijn best moet doen om onder de aandacht te komen van het publiek. Mylo is niet zo bang voor ontlezing (het minder lezen van boeken door de bevolking in het algemeen), want haar boeken zijn juist heel geschikt om voor te lezen en dat gebeurt op scholen veel. Als kersverse ouder vindt Anna ook dat voorlezen moet blijven. “Het is zo belangrijk om je kinderen voor te lezen, daardoor horen ze zoveel meer woorden en dat vergroot hun woordenschat”, zegt ze.

Jan Paul is ervan overtuigd dat boeken hun bestaansrecht houden. “Door een boek te lezen, kun je in iemand anders’ hoofd kruipen. Dat kan met een serie of film niet, dan is het personage al voor je ingevuld. Ik geloof echt dat er voor iedereen een boek is. Als iemand zegt, ‘ik hou niet van lezen’, heeft hij of zij nog niet het goede boek gevonden. Vind het boek dat op jouw interesses aansluit.”

Dit vind je misschien ook leuk