Naar main content Logo Nijmegen Old City Young vibe (home)

De Nijmeegse Gedichtennacht 2024: Home is where the art is

| Annika Eskes

Op 26 januari vond de jaarlijkse Nijmeegse Gedichtennacht plaats in het Festivalhuis. Het evenement, georganiseerd door Wintertuin, Op Ruwe Planken en SVN, keert jaarlijks terug tijdens de Poëzieweek. Het thema van de avond: Home is where the art is.

Sinds 2013 vindt de Poëzieweek plaats in de laatste week van januari met als doel Nederlandstalige poëzie onder de aandacht te brengen bij het grote publiek. Dit gebeurt elk jaar rondom het thema van de Poëzieweek, waaraan dichters hun eigen invulling kunnen geven, dit jaar was het thema ‘Thuis’. Traditiegetrouw organiseert Wintertuin een avond rondom dit onderwerp met een rijkgevuld programma voor hun Nijmeegse bezoekers. Vanavond was het de beurt aan onder meer Lin An Phoa, Edward van de Vendel en Dewi de Nijs Bik om hun werk voor te dragen.

Voorafgaand aan de avond konden bezoekers alvast een voorproefje krijgen van wat hen te wachten stond. Notulen van het Onzichtbare, het online podium van Wintertuin, publiceerde alvast enkele teksten van de taalartiesten. Op deze manier kon het publiek alvast warmlopen voor de avond.

Woonkamergevoel

Hoewel het programma pas om half tien van start gaat, moeten bezoekers om kwart over negen al flink zoeken naar een vrij plekje. Wintertuin heeft wederom zijn best gedaan om het kantoorpand om te toveren naar een knusse, schemerverlichte woonkamer. Het publiek kan plaatsnemen op een combinatie van luxe luierstoelen en geïmproviseerde krukjes van karton.

Zodra het publiek zich heeft geïnstalleerd, klimt student Nederlands Rosalie op het podium. Vol energie vertelt zij hoe de avond er uit zal zien en introduceert zij de eerste spreker: Lin An Phoa. Phoa is een schrijver annex onderzoeker die zich in haar kritische werk onder meer uitlaat over wat ‘thuis’ voor haar betekent.

Phoa's eerste gedicht gaat over een bezoek aan de toko en de strubbelingen met haar identiteit die ze daar voelt: ‘in de toko probeer ik niet op te vallen, te doen alsof ik me hier thuis voel’. Ze steekt de draak met kennissen die van haar verwachten een expert te zijn op het gebied van de waren in de Aziatische supermarkt. De geëngageerde dichter is daarnaast niet bang om de actualiteiten aan te snijden. Ze weet het publiek te bereiken door haar laatste gedicht te betrekken op de uitspraak van het Gerechtelijk hof over de tergende situatie in Palestina.

Poëziegeschenk

Na de intieme voordracht van Phoa, kondigt Rosalie de volgende maker aan: Edward van de Vendel. Van de Vendel is onder meer kinderboekenschrijver en probeert in zijn boeken op een speelse manier aandacht te vragen voor maatschappelijke thema's zoals de LGBTQIA+-community. Daarnaast is hij ook actief als Eurovisie Songfestival-blogger. Dit jaar speelt Van de Vendel een extra grote rol tijdens de Poeziëweek. Hij schreef namelijk het Poeziëgeschenk ‘Kom nog even naar mij kijken straks’.

Tijdens zijn voordracht is merkbaar dat Van de Vendel niet alleen dichter is, maar ook auteur. Zijn gedichten bevatten een duidelijke narratieve structuur en houden de toeschouwer geïnteresseerd. Het gedicht Branding Day, dat zich afspeelt op een Canadese bruiloft, opent bijvoorbeeld stevig: ‘‘Op branding day reed Trevor bijna een veulen dood’. Niet veel later weet hij de hele zaal te ontroeren met een emotioneel gedicht over zijn moeder.

Bezoek aan de bar

Na een kort intermezzo, waarin het publiek subtiel wordt aangemoedigd om gebruik te maken van de bar, is het tijd voor de volgende woordkunstenaar. Madelief Lammers wordt aangekondigd door een medewerker van Op Ruwe Planken, een gedrukte publicatie die een podium biedt voor Nederlandstalige schrijvers die nog geen debuut hebben gemaakt. Lammers is een van de aangesloten dichters. Haar gedichten roepen bij menig (oud)-student herkenning op. Zo beschrijft ze haar ijskoude kamer van zeventien vierkante meter die ze vergelijkt met het ijs dat ze at met vriendin Sasha. Lammers maakt in haar werk doordachte combinaties tussen zinsdelen wat ervoor zorgt dat haar gedichten aanvoelen als surrealistische koortsdromen.

De laatste voordracht komt van Dewi de Nijs Bik, die in 2022 debuteerde met de bundel Indolente. In haar werk onderzoekt ze haar Indische roots en poogt ze een gedeelde identiteit tussen Nederland en de voormalig kolonie te vinden. De voorgedragen gedichten zijn cryptisch en zitten vol met metaforen. Ondanks de moeilijkheidsgraad weet ze het publiek toch tot het einde van haar voordracht geboeid te houden.

 

Muzikaal slot

Nadat het publiek anderhalf uur gebiologeerd heeft geluisterd, is het tijd om de heupen los te schudden. Het programma wordt afgesloten door de Nijmeegse band The Super Soakers, die met zijn zachte samenzang, geheel in thema, een huiselijk gevoel weet te creëren. Leadzanger Mart Boumans legt regelmatig uit hoe de nummers zijn ontstaan, en geeft daarmee inzicht hoe de songteksten inhoudelijk in geen geval onderdoen aan de voorafgaande poëzie.

De avond wordt langzaamaan afgerond, maar Wintertuin biedt bezoekers de mogelijkheid om de gelaagde poëzie op de dansvloer te verwerken met DJ-collectief Country Roads, Take Me Home die wat betreft zijn naam geheel aansluit op de rest van de avond. Ondanks dat er geen gebrek is aan opzwepende hits, is het publiek toch al flink uitgedund. De meesten hebben inmiddels, voldaan, hun weg naar hun eigen thuis gevonden.

Dit vind je misschien ook leuk…

Geschreven door: Annika Eskes Bekijk profiel
Terug

Deze website gebruikt cookies

Deze website maakt gebruik van cookies (Functioneel, Analytisch, Marketing) die noodzakelijk zijn om de website zo goed mogelijk te laten functioneren. Door op accepteren te klikken, geef je aan hiermee akkoord te gaan.

Ik wil mijn cookies handmatig instellen