Biebblog: het Kind

Schrijver en dichter Heidi Koren schrijft maandelijks een blog voor de Bibliotheek Gelderland Zuid. Ze bekijkt de bibliotheek door de ogen van de bezoekers. Want de bibliotheek is tegenwoordig veel meer dan alleen een plek om te lezen, te leren en informatie op te zoeken. In de bieb wordt koffie gedronken, bijgepraat, muziek geluisterd, gegrasduind, ontdekt, gewerkt, gezocht en gevonden. Door jong en oud, door lang en kort, door dik en dun en in alle talen van de wereld. Lees mee op IntoNijmegen! Deze maand: het Kind. 

Het kind

Op de kinderafdeling van de bibliotheek is het bepaald niet stil: een blond meisje met lange vlechten over haar rug speelt een taalspelletje op een van de tablets. Een klein kereltje tekent met zijn vader krassend een olifant op het krijtbord. Een oma leest op luide toon haar kleindochter voor. En op het vloerkleed ligt een baby al brabbelend met zijn tenen te spelen.

Kinderen kunnen op de jeugdafdeling in de bieb naast lezen ook veel ontdekken. Lezen is namelijk niet vanzelfsprekend leuk, dat weet iedere schrijver met kinderen. Kinderen van schrijvers hebben namelijk met elkaar afgesproken pertinent níet van lezen te houden, hóe hard hun schrijvende ouders ook hun best doen om mooie boeken te maken.

Het is een natuurwet die wel vaker voorkomt: zo houden kinderen van leerkrachten niet van school, worden de kinderen van een advocaat liever kunstenaar en haalt de oudste van de viersterrenchef ’s avonds stiekem een frietje. Zo gaan die dingen. Je doet er niets aan, of misschien tòch?

Binnenkort is het weer Kinderboekenweek. Dat betekent monsters in het theater en astronauten in de bieb. Zingende weerwolven en wegrennende neuzen, want in kinderboeken kan alles. Kinderboekenweek in het land is als een grote jeugdafdeling in de bieb; bepaald niet stil maar uitnodigend, enthousiasmerend en nieuwsgierig makend. Zodat we daarna met ons kroost op zoek kunnen naar de verhalen achter de liedjes, achter de voorstellingen en de praatjes die we hebben beluisterd.

Het jongetje dat zojuist samen met zijn vader een olifant tekende op het krijtbord zit nu op zijn knietjes voor de boekenkast. De Gruffalo opengeslagen op de grond voor hem. Zijn vader werkt nog geconcentreerd door aan de slurf van de olifant. Het krijt krast over het bord. Oma is in slaap gevallen, haar hoofd op de leuning van de grote gele stoel. Haar kleindochter ligt languit op de Fatboy het boek zelf te lezen. Het meisje met de vlechten heeft haar hoofd neergelegd op haar armen en luistert met haar duim in de mond naar de stem uit de tablet. Alleen de baby praat. Tegen iedereen die het horen wil maar tegen zijn teentjes in het bijzonder.

Wie weet wat wij volwassenen allemaal nog meer over het hoofd zien?

Leestips Kinderboekenweek: https://www.obgz.nl/bnl/kinderboekenweek.html

Dit vind je misschien ook leuk